De islam faalt en het zou voor iedereen een zorg moeten zijn.
De islam faalt vanwege vele factoren, maar een cruciale reden is dat de islam een hyperdictatorische religie is met een gecentraliseerde machtspolitiek, dat eist om op slechts één manier te leven, één boek te geloven, één profeet te volgen, superieur te zijn en alle anderen culturen te minachten.
Islam verwacht van de gelovigen gehoorzaamheid en stelt nieuwsgierigheid, technologie en wetenschap niet op prijs. Islam vraagt om een gesloten denkwereld. Alles daarbuiten is inferieur en daarom van weinig belang. Zo’n samenleving kan alleen een bepaald niveau bereiken voordat achteruitgang en corruptie toeslaat. Elk Europees land zal onvermijdelijk falen als zijn politieke systeem ‘oosters’ zou worden, d.w.z. despotisch of gecentraliseerd en gebaseerd op nepotisme [vriendjespolitiek] en angst, waar talent, innovatie, vrijhandel en vrijdenken wordt onderdrukt om het islamitisch denkkader niet te beïnvloeden.
Het christendom daarentegen heeft in de westerse cultuur de volgende belangrijke idealen ingebracht:
1. Het biedt een noodzakelijk bolwerk tegen de staatsmacht.
2. Christelijk denken maakt het individu verantwoordelijk voor zijn / haar acties. Dit is een grote stap vooruit in ethiek en zelfbeschikking. De islam heeft deze overtuiging niet.
3. Het christendom houdt zich bezig met de redding van alle zielen, ongeacht afkomst, inkomen of succes. In het verlengde hiervan leert het geduld en vrede in tegenstelling tot oorlogvoeren voor het verkrijgen van buit en machtsuitbreiding.
4. Het christendom leert over vrijheid om te kiezen, te leven en innerlijke spiritualiteit uit te drukken zonder een wij-tegen-zij ideologie. Dit betekent een belangrijke stap voorwaarts in het opbouwen van harmonieuze relaties in een mondiale wereld.
Om deze en enkele andere redenen is het belangrijk om te onthouden dat de westerse samenleving een joods-christelijk kader heeft. Een dergelijk kader staat lijnrecht tegenover de de islam, een theocratisch denksysteem. Tolerantie, liefdadigheid, verantwoordelijkheid en waardigheid zijn primaire eigenschappen van de goede christen.
Mohammed zei:”De aarde is voor mij gemaakt. (Bukh B7N1331)
Mohammed zei:”Ik ben gezonden voor de gehele mensheid”(Bukh B7N1331)
Mohammed zei:”Ik blijf vechten tot iedereen Allah aanbidt” (Bukh 6924)
Allah heeft belooft, de moslims heersers op aarde te maken. (Koran 24.55)
Ibn Kathir:
“Dit is een belofte van Allah aan Zijn Boodschapper dat Hij ervoor zou zorgen dat zijn Ummah [wereldgemeenschap der moslims] opvolgers op aarde zouden worden, dat wil zeggen, zij zouden de leiders en heersers van de mensheid worden, onderworpen aan islam.”
Islam daarentegen leert mensen intolerantie. Niet-gelovigen, heidenen en joden zijn het doelwit voor bekering of vernietiging. De naam islam betekent ‘onderwerping’. Islam en de koran zijn vrij duidelijk – ze prediken dat de wereld islamitisch moet zijn en zich moet onderwerpen aan de heerschappij van de koran. Alle middelen, inclusief oorlog en terreur om dit doel te bereiken, zijn gerechtvaardigd. Terreur in naam van de islam is mondiaal een dagelijkse gebeurtenis. Een dergelijke filosofie bezorgt zijn eigen innerlijke ondergang. Het brengt haat en afgrijzen voort.
islam is als een blok, onvervormbaar, intolerant en verstrikt in een primitieve ideeënleer. In de gewelddadige wereld van de islam, worden joden, moslims, christenen, atheïsten en boeddhisten, gedood. Het ontbreekt de islamisten aan zelfreflectie en logica om hun eigen haat, hun eigen woede en hun eigen falen te begrijpen. Het is gemakkelijker om iemand anders de schuld te geven. Dit is waarom de islam een mislukking is.