Islamitische apartheid

Over de idiote mythe dat Joden en christenen in vrede en harmonie in islamitische staten hebben gewoond.

door Ibn Sufi al Kitab

De omvangrijke onwetendheid en onjuiste voorstelling dat islamitische kalifaten multiculti paradijzen waren met gelukkige Joden en lachende christenen die ongestoord en ongedeerd leefden, wordt nu als zodanig onderwezen op scholen [VS] en nadrukkelijk opgezet ten voordele voor met name de mannelijke islamitische cultleden die juist het tegenovergestelde, een primitief systeem van apartheid wensen na te leven.

Het uitroeien van Joden en christenen begon op het Arabische schiereiland omstreeks het begin van de islamitische jaartelling. Met als gevolg een lange lijst van doden, vervolgden, bannelingen en onder dwang bekeerde Joden en christenen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Het loopt in de miljoenen.

Rijke Joodse steden waren van bijzonder belang voor de zelfverklaard profeet Mohammad. De verslaving aan genocide en begeerte voor de buit voedde de islamitische opmars over de Levant, de rijke Griekse gebieden en de door Joden en christenen gedomineerde gebieden van Noord-Afrika, Turkije, Thracië [Griekenland], Zuid-Italië en Spanje.
Wanneer de jihadisten van Mohammad de Arabische ministaten en zwakke naburige rijken aanvielen, werden niet-islamitische kostbaarheden, goederen, handelsroutes en rijke steden vernietigt en geplunderd. Joodse en christelijke inwoners – waarvan er in Khaybar duizenden waren afgeslacht – kregen drie eenvoudige keuzes. Deze keuzes zijn geïnstrueerd in de koran en vormen de basis voor de islamitische apartheidsmaatschappij = bekeren of een speciale belasting betalen als tweederangsburger of vluchten zonder bezittingen. Dat was het.

Er waren geen multicultureel paradijzen waar moslims geweldig, nobel en beschaafd waren en hun Europese tijdgenoten barbaars, vuil, slonzig en stompzinnig. De rollen waren precies omgedraaid. De barbaarse moslim handelde tegengesteld aangaande de christelijke geloofsleer. In het christendom zijn alle mensen gelijk. Deze theologische waarheid bestaat niet in de islam.
Er bestaat in het christendom een God en van God komt wat heet de ‘natuurwet.’ De natuurlijke wetten hebben betrekking op de ontwikkeling van ethiek, moraal en fundamentele mensenrechten. Vanuit deze natuurwet zoals die worden gewaarborgd door God, stroomt de moderne wereld van rationaliteit en wetenschap. Geen van deze ideeën bestaan in de islam.

De moslimleer is primitief. De Arabische cult met de maangod ali-ilah, later ingekort tot ‘Allah’ is het enige ‘iets’ met een vrije wil. Alleen Allah weet wat er zal gebeuren. Alleen Allah bepaalt  wie gelooft en wie niet. Alleen Allah heeft macht over ziekte en genezing. Alleen Allah kan de toekomst vormgeven en wijzigen. Allah bepaalt alles, aldus de islamitische geloofsleer. Dus als mens bent u niets. U bent een instrument van Allah en hij zal alles – uw verleden, uw heden en uw toekomst bepalen. Het enige wat u kunt doen is onderwerping aan deze denkbeeldige Allah en bidden/smeken om vergeving.
Slaafse onderwerping is het basisprincipe van de islam en de exacte tegenpool van het christendom en Jodendom.

In 850 na Christus gelastte de toen regerend kalief dat alle Joden en christenen in islamitische landen houten beelden van duivels aan hun huizen moesten bevestigen, op straat gele kleding moesten dragen en enkel op primitieve zadels mochten rijden. Duizend jaar later waren dergelijke wetten weinig veranderd. In 1880 schreven Joden in Noord-Afrika in brieven en dagboeken over deze wetten zoals het dragen van specifieke kleding voor Joden met de doelstelling hen te vernederden en te behandelen als minderwaardig.

Zelfs in het zogenaamd glorieuze islamitisch Spanje van 711 tot 1492 na Chr. werden de Joden en de christenen openlijk vervolgd.
Islamitisch apologeet Maria Menocal beweert dat het mohammedaanse Spanje een islamitische multiculti paradijs was en schreef, ‘ in ruil voor deze vrijheid in religieuze waarden, moesten joden en christenen een speciale belasting betalen. Moslims betaalde geen belastingen, wel hielden ze zich bezig met het handhaven van deze maatregelen…’
Geweld tegen Joden en christenen in het mohammedaanse Spanje waren legio en wreed. Alleen al in Granada in 1066 werden 4000 Joden vermoord. Vergelijk dit met de katholieke inquisitie die 2000 Joden en niet-katholieken verbrandde over een periode van meer dan 200 jaar. U hoort veel over de inquisitie en de schadelijke werking op de Spaanse beschaving maar u hoort niets over de verschillende volkerenmoorden zoals in Granada in 1066 dat de geschiedenis van islamitisch Spanje verminkte. Alleen al in Spanje werden er letterlijk tienduizenden onschuldigen gedood door moslims.

Gewelddadige aanvallen en het ontheiligen van Joods-christelijke gebieden in de wereld van de islam is altijd een traditionele gebeurtenis. In elk moslimgebied bestaat er een lange geschiedenis van geweld tegen de zaterdag – en zondagmensen. Bostom schetst in zijn boek, ‘The Legacy of islamic Antisemiticism‘, een overzicht van een bijna eindeloze geschiedenis van dergelijke aanvallen. De racistische taal van de koran, waar Joden worden gedegradeerd tot varkens en apen, komt rechtstreeks van Mohammad.
Voordat Mohammad de moord beval op iedere Joodse man uit de stam van de Banu Qurayza, noemde hij hen, ‘jullie broeders van apen’. Ze werden afgeslacht. Het huidige moslimgeweld tegen niet-moslims is niets meer dan het imiteren van profeet Mohammed.

Niet-moslims in islamitische werelden werden zowel toen als nu, behandeld als tweederangs burgers; onderworpen aan speciale belastingen en speciale kleding, had men onder de sharia-wetgeving geen kans op juridisch afdwingbare rechten. Ook waren er geen mogelijkheden om te bezitten of particulier eigendom te beheren. Gedurende de periode van de kalief stonden de intolerante moslims niet toe dat een dhimmi hen in de ogen keek of op hun pad wandelde. Dhimmis konden bidden in gereguleerde gebieden na het betalen van de vereiste jiyza, maar ze konden niet met moslims discussiëren over hun ideeën – dat betekende hun dood.

Hoe noem je dit dan? Een tolerant multiculti paradijs?

Joodse en christelijke beschavingen waren toen en ook nu veel geavanceerder. Het was de rijkdom en de intelligentie van de dhimmi die lijdend onder de apartheid het islamitische rijk voedde. De Arabieren en moslims deden geen uitvindingen. De tweederangs Joden en christenen hielden de belangrijkste beginselen van de moderniteit in leven. Algebra is gebaseerd op de oude Grieken en werd ontwikkeld in de 3rd eeuw door Diophantus van Alexandrië – een christen. De astrolabe, van vitaal belang voor zeenavigatie komt van de Grieken van Byzantium. De nul is een hindoe uitvinding. Dat dit Arabische uitvindingen zouden zijn is onzin.

De oude Griekse geneeskunde en wetenschap waren veel verder ontwikkeld dan wat de moslims in die tijd te bieden hadden. Ook de Romeinse technologie was tot de moslim invallen veel geavanceerder dan de latere islamitische rijken. Met Perzië hetzelfde verhaal. In 1250 na Christus hadden Europese steden al stadsklokken. Istanbul bouwde zijn eerste klok pas in 1850.

De mythe dat Europa zich in de ‘donkere middeleeuwen’ bevond terwijl de islam bloeide en wonderen verrichtte is belachelijke propaganda. De Europeanen waren revolutionairen op het gebied van wetenschap, politieke economie, landbouwmethoden en vervoer.

Op het gebied van christelijke waarden zoals liefdadigheid voor een ieder ongeacht geloof en wetenschappelijk onderzoek werd de rigide islam ver overtroffen. De moslims geloven dat Allah alles bedenkt en bepaald waardoor rationaliteit en onderzoek niet nodig zijn, dus de moslims waren geen partij voor het Europa van 1100 tot 1200 na Chr.

De Europeanen met zijn kruisvaarders hadden veel meer islamitische gebieden kunnen heroveren indien zij dat gewenst hadden. Zij waren immers veruit superieur met datgene waar de Arabieren alleen maar van konden dromen. Maar een algemene Europese apathie tegenover het project, politieke machtsstrijd tussen de kruisvaartleiders en de zeer kleine hoeveelheid middelen, vrijgemaakt voor deze missie, stonden een voortgang in de weg.

Aan de Iraanse journalist Amir Taheri, een criticus op zijn eigen land en ook op zijn eigen ‘geloof ‘ werd gevraagd of de islam verenigbaar is met democratie. Taheri verklaarde duidelijk: ‘de niet-gelovige kan niet de gelijke van de gelovige zijn…

Dus hier de hiërarchie van de menselijke waarde in de islam;
-mannelijke moslims zijn de baas met daaronder
-mannelijke moslimslaven
-moslimvrouwen
-moslim slaafvrouwen
-Joodse en christelijke mannen…
-Joodse en christelijke slaafmannen…
Onderaan de ladder de Joodse en christelijke slaafvrouwen.’

Het christelijke ideaal van gelijkheid, die de basis vormt van een moderne samenleving, bestaat niet in de islam. Islam is altijd al een totalitair systeem van apartheid geweest.

Dus de vraag is waarom scholen en media het tegenovergestelde van de werkelijkheid prediken? Islamitisch geweld is openlijk voor iedereen te zien. De koran kan worden gelezen en ontleed en haar racisme is duidelijk. Schrijvers als Bostom, Bat Ye’or en anderen hebben de bloedige misdaden van geweld door moslims tegen de zogenaamde minderwaardige Joden en christenen in detail geschetst. Islam was en is een vorm van georganiseerde apartheid. Waarom dan de voortdurende mythe verkondigen dat islam een soort van heilig, multicultureel paradijs vertegenwoordigt? De werkelijkheid zegt het tegenovergestelde.

 

western-civilisation