Na de aanval van 9/11 op Amerika, vertelde een radeloze Amerikaanse
moeder mij, dat haar zoon, 23 jaar oud, zich op 14-jarige leeftijd had bekeerd tot de islam, en daarna was getrouwd met een moslimvrouw in een gearrangeerd huwelijk door zijn Imam (islamitische geestelijke), en nu, met een baby, wilde hij naar Afghanistan om te vechten voor de Taliban tegen Amerikaanse soldaten en als ‘martelaar’ sterven. De moeder zei ook dat hij haar een paar jaar eerder had verteld dat zodra de islam Amerika overneemt, hij niet zou aarzelen landgenoten te onthoofden, mocht het bevel komen om de ongelovigen te doden.
****
Samaira Nazir, een slimme en goed opgeleide 25-jarige Britse onderdaan van
Pakistaanse afkomst werd doodgestoken. Bij haar ouders thuis werd haar de keel doorgesneden door haar dertig jarige broer en haar zeventienjarige nichtje.
Samaira had haar familie onteerd door verliefd te worden op een Afghaanse man van een lagere kaste en had in Pakistan vrijers afgewezen die in de rij stonden om haar te ontmoeten. In april 2005 werd ze door familieleden naar het ouderlijk huis geroepen en in de val gelokt. Een buurvrouw zag haar proberen te ontsnappen terwijl haar vader
haar bij de haren greep. Hij trok haar naar binnen en sloeg de deur dicht.
Ze hoorde haar schreeuwen: “Je bent mijn moeder niet meer!” Wat aangeeft
dat haar moeder ook betrokken was bij haar koelbloedige moord. Haar nichtjes, met de leeftijd van twee en vier, werden bij de moordaanslag betrokken en de buren hoorden ze schreeuwen. De hoeveelheid bloed op de kinderen suggereerde dat ze slechts op enkele meters afstand moeten hebben gestaan. Het gezin was goed opgeleid en had het goed.
****
Muhammad Ali al-Ayed, een 23-jarige Saoedische miljonair woont in
Amerika. Op een avond in augustus 2003, neemt hij zijn oude vriend, de Joodse Marokkaan Sellouk, mee naar een bar. De twee dronken wat en rond middernacht vertrokken ze naar het appartement van Al-Ayed. Daar pakte hij een mes, stak Sellouk en onthoofdde hem bijna. De kamergenoot van Al-Ayed vertelde de politie dat de twee geen ruzie hadden. De reden voor deze koelbloedige moord waren “religieuze verschillen”, aldus de advocaat van Ayed.
****
Mohammad Taheri-azar was een 25-jarige Iraanse en afgestudeerd aan de
Universiteit van Noord-Carolina. Op een dag in maart 2006 huurde hij een SUV en
reed langzaam de campus op. Toen drukte hij plotseling het gaspedaal in, reed op de menigte in met de bedoeling zoveel mogelijk mensen te doden. Hij raakte er negen, waarvan zes gewond.
****
Sanao Menghwar en zijn vrouw, een hindoe-echtpaar uit Karachi, werden op een novemberavond in 2005 getraumatiseerd. Toen ze terugkwamen van hun werk, ontdekten ze dat al hun drie dochters vermist waren.
Na twee dagen vergeefs zoeken kwamen ze erachter dat hun dochters ontvoerd waren en gedwongen zich te bekeren tot de islam. De politie arresteerde drie moslim jongeren in verband met het misdrijf, die later door een rechtbank op borgtocht werden vrijgelaten omdat ze minderjarig waren. De meisjes bleven vermist.
Het op deze manier ontvoeren van hindoeïstische meisjes is een normale praktijk geworden. De meisjes worden dan gedwongen om gestempelde papieren te ondertekenen waarin staat dat ze moslims zijn geworden”, aldus Laljee, een hindoeïstische inwoner van Karachi. En voegde eraan toe: “Hier zijn hindoes bang om hun woede te uiten vanwege bedreigingen en geweld”.
Veel hindoe-meisjes ondergaan hetzelfde lot in Pakistan. Ze worden ontvoerd,
gedwongen zich te bekeren tot de islam en gedwongen te trouwen met een moslimman terwijl hun ouders het recht om hen te zien of met hen te praten wordt ontzegd. “Waarom zou een moslimmeisje contact willen onderhouden met kafirs (ongelovigen)?” merkte de geestelijke Maulvi Aziz op, een advocaat van een moslimontvoerder in een andere zaak dat voor de rechtbank werd gebracht.
Wanneer een hindoe-meisje zich bekeert tot de islam, gaan honderden moslims de straat op en zingen religieuze leuzen. De wanhoopskreten van de ouders worden door de islamitische autoriteiten niet gehoord. De ongelukkige meisjes worden dan bedreigd dat als ze de islam verlaten zij als afvalligen worden geëxecuteerd. Vaak willen advocaten dergelijke zaken niet opnemen, bang voor een reactie van extremisten.
****
In oktober 2005 liepen drie meisjes door een cacaoplantage
nabij de stad Poso in Indonesië. De meisjes gingen naar een particuliere christelijke school.
Ze werden door een groep moslims aangevallen en onthoofd . De moslimmilitanten hebben zich gericht op de centrale provincie Sulawesi en geloven dat het kan worden omgezet in een ”van ongeloof gezuiverde” islamitische staat
Eerder in 2001 en 2002 vielen moslims de christenen in die provincie ook al aan. Het aanvallen trokken islamitische militanten uit heel Indonesië en resulteerde in de dood van meer dan 1.000 christenen.
****
Muriel Degauque was een 38-jarige Belgische vrouw die volgens een
buurvrouw, een “absoluut normaal” meisje was die graag ging sleeën als het sneeuwde. Ze bekeerde zich tot de islam toen ze trouwde met een moslimman. Later reisde ze met haar man door Syrië naar Irak, waar ze zichzelf op 9 november 2005 opblies bij een aanval op een Iraakse politiepatrouille. Vijf politieagenten werden gedood en een zesde agent en vier burgers raakten ernstig gewond.
****
Al deze daden zijn krankzinnig, maar waren de daders dat ook? Zij
waren “absoluut normale” mensen. Wat motiveerde hen om deze gruwelijke misdaden te plegen? Het antwoord is de islam. Dergelijke feiten zijn dagelijkse gebeurtenissen in de islamitische wereld. Overal zijn moslims bezig mensen te vermoorden, om wat ze doen of geloven.
Waarom? Wat maakt dat verstandige mensen dergelijk misdaden begaan? Waarom zijn moslims, het zijn er veel, zo boos op anderen, zo in oorlog met de wereld, dat ze er vaak snel bij zijn om hun toevlucht te nemen tot geweld? Wanneer iemand iets zegt over Mohammed, dan komen miljoenen moslims in opstand, gaan protesteren en doden volledig onschuldige mensen. Dit soort gedrag is niet rationeel en toch zijn de daders volkomen verstandige mensen. Hoe kunnen we deze schijnbare tegenstrijdigheid verklaren?
Om dit te begrijpen moeten we weten dat van moslims wordt verwacht dat zij
doen en denken zoals hun profeet. Als zodanig kan hun uiterlijk, standpunten en acties de persoonlijkheid van Mohammed weerspiegelen. Aangezien Mohammed model staat voor rechtvaardigheid, wordt verwacht dat zijn volgelingen hem in alle opzichten navolgen. Het resultaat hiervan is dat moslims, het leven van Mohammed gaan leven, met hun eigen leven, hun menselijkheid en in hoge mate hun individualiteit achterlatend. Als moslims in het narcistische bubbeluniversum van hun profeet kruipen worden ze verlengstukken van hem. Moslims zijn twijgen van de boom van de islam en de wortel van die boom is Mohammed. Ze delen zijn karakter, zijn houding en zijn mentaliteit. Je zou kunnen zeggen dat elke moslim een soort mini-Mohammed wordt. Voor moslims is hij de beste mens van de schepping, de meest perfecte mens en hét te volgen voorbeeld. Ze geloven dat als hij iets deed, hoe schandalig ook…dan moet het wel het juiste zijn. Er worden geen vragen gesteld, en geen negatief waarde oordeel is toegestaan.
Het onderwerp ‘ profeet Mohammed’ is maar weinig onderwerp van gesprek. Moslims worden beledigd als iemand hun profeet minacht. Elke opmerking, hoe onschadelijk ook, kan schande uitlokken. Hoewel ze je misschien toestaan om moslims te bekritiseren, zijn volgelingen tolereren geen enkele kritiek op de profeet. Jij kan Allah bekritiseren en je komt er mogelijk mee weg, maar je kunt Mohammed zeker niet bekritiseren. Het zou zelfs niet mogen om eeuwen na zijn dood, zijn psychologische profiel grondig te evalueren.
Ons doel is echter niet om geneesmiddel voor te schrijven, maar om een beter inzicht te krijgen in de profeet van de islam. Er is een schat aan informatie over de details van het leven van Mohammed. Ook zijn uitspraken zijn nauwkeurig vastgelegd. Veel van deze verslagen zijn verfraaid met overdrijven. Je mag verwachten dat gelovigen de status van hun profeet verhogen, door hem valselijk wonderen toe te schrijven en hem een geheiligd image te geven. In de biografie van Mohammed vinden we echter ook: duizenden verslagen die hem niet afschilderen als een heiligman, maar eerder uitbeelden als een gemeen, meedogenloos, sluw en seksueel zedeloos persoon.
Er is geen reden om te geloven dat deze verhalen vals zijn want het is namelijk niet kenmerkend voor gelovigen om hun profeet te portretteren als een schurk. Dus als zulke verhalen in grote aantallen bestaan, verteld door zijn metgezellen, degenen die in hem geloofden en van hem hielden, dan is het waarschijnlijk dat de verhalen waar zijn.
Islamitische vertellingen die in boeken vanuit verschillende bronnen regelmatig herhaald worden, worden hadith genoemd. Daarom is het vrijwel onmogelijk dat al
deze mensen, die in verschillende plaatsen wonen en de (radicale) islam omhelzen,
exact dezelfde leugen fabriceren, toegeschreven aan hun profeet.
Met gebruikmakend van deze verhalen, hadith genaamd, én de koran, zullen we een kijkje nemen in Mohammeds geest, zodat we kunnen proberen zijn gedragingen te begrijpen. Ik zal de meningen en theorieën van verschillende psychologen en psychiaters citeren en hun commentaren vergelijken met wat Mohammed deed en zei. De bronnen die ik citeer zijn allemaal experts in de psychopathologie. Wat zij zeggen wordt geaccepteerd als gezond verstand en wordt gedeeld door de meerderheid van de professionals in hun vakgebied.
Dit boek is niet zozeer bedoeld als psychoanalyse van een man die 1400 jaar geleden leefde maar eerder een poging om zijn mystiek te ontrafelen. Want hoe kan zo’n
man, zo wraakzuchtig, meedogenloos en verdorven, zo’n charisma hebben dat het meer dan 1,5 miljard mensen hem als de boodschapper van god zien.
Michael Hart, in zijn boek, ”The 100: A Ranking of the Most Influential
Persons in History”, plaatst Mohammed helemaal bovenaan zijn lijst, gevolgd door
Isaac Newton, Jezus Christus, Boeddha, Confucius en St. Paul. Hart’s ranglijst houd geen rekening of deze personen positieve of negatieve invloed uitoefenen.. Op zijn lijst staan ook tirannen zoals Adolf Hitler, Mao Ze Dong en Jozef Stalin. Hoe kan een man als Mohammed, zo verstoken van menselijkheid, de meest invloedrijk persoon in de geschiedenis worden? Zoals dit boek probeert aan te tonen, heeft het antwoord op deze vraag meer te maken met de menselijke psyche dan met Mohammed.
Er is geen andere oorzaak waarvoor meer bloed is vergoten dan de islam.
Volgens sommige historici zijn er alleen al in India meer dan 80 miljoen mensen
afgeslacht door het zwaard van de islam. Miljoenen werden gedood in Perzië, Egypte en in
alle andere landen, die aangevallen werden door plunderende moslims. Dit bloedvergieten gaan tot vandaag door. Moslims scheppen vaak op: “Wij houden meer van de dood dan jij van het leven.” Dat hebben ze bewezen met duizenden terroristische aanslagen in de afgelopen jaren. Hoe kan een man zoveel invloed hebben op zoveel mensen, en zelfs vrolijk voor hem te sterven en niet te aarzelen om hun eigen kinderen op te offeren voor zijn zaak. Waarom zijn bij negen van de tien lopende conflicten wereldwijd, moslims betrokken, terwijl een vijfde van de de mensheid uit moslims bestaan? Dit betekent dat moslims als groep gemiddeld 36 keer meer kans hebben om hun toevlucht te nemen tot geweld in conflictsituaties
dan de rest van de mensheid. Hoe kan dit?
Dit boek presenteert twee inzichten. De eerste is waar Mohammed last van had, namelijk een
narcistische persoonlijkheidsstoornis. De tweede is dat hij werd beïnvloed door temporale kwab epilepsie. Hij had ook andere psychische stoornissen, maar deze twee aandoeningen, verklaren het hele fenomeen dat bekend staat als Mohammed. Nieuwe ontdekkingen van het menselijk brein tonen dit aan. We moeten in gedachten houden dat een narcist zich er volledig van bewust is dat hij liegt en ondanks dat, is hij de eerste die in zijn eigen leugens gelooft.
Dit boek verklaart met overweldigende bewijslast dat Mohammed mentaal
gestoord was. Hoewel hij in zijn zaak geloofde en oprecht was in zijn bewering,
kon hij verbeelding en werkelijkheid niet van elkaar onderscheiden. Zijn tijdgenoten en
degenen die hem beter kenden, noemden hem majnoon (gek of bezeten). Ze bezweken helaas voor zijn brute kracht en hun stemmen van gezond verstand werden tot zwijgen gebracht.
Er zijn verschillende boeken op de markt die kritiek hebben op Mohammed betreffende zijn gewelddadigheid en perverse karakter, weinig boeken verklaren wat er in zijn hoofd omging. Dit boek beoogt dat juist wel te doen.
Hoewel dit boek niet tot moslims is gericht, is het vooral voor hen geschreven. Zoals een Perzisch spreekwoord zegt, ik praat tegen de deur zodat de muur dat kan
horen. Er is genoeg gezegd dat Mohammed een plunderaar was, een massamoordenaar, slavenhandelaar, een gangster, een pedofiel, een huurmoordenaar, een wellustige rokkenjager, en wat eigenlijk niet?
Moslims horen het aan maar blijven in hem geloven zonder met hun ogen te knipperen.
Vreemd genoeg beweren sommigen zelfs dat nadat ze mijn artikelen op internet hebben gelezen, hun ‘geloof in de islam groeide’. Ze hebben Mohammed geaccepteerd als een superieur wezen, als de “edelmoedigste filantroop onder de mensheid.” Ze beoordelen hem niet op basis van de normen van de menselijke moraal en geweten. Integendeel, ze geloven dat hij het was die de normen bepaalde. Voor hen zijn de verschillen tussen goed en kwaad, deugdzaamheid en kwaadwilligheid niet bepaald door de Gouden Regel – een concept dat vreemd is in de moslimpsyche.
Islam kent halal (toegestaan) en haram (verboden). Het zijn religieuze waarden die geen basis hebben in logica, ethiek of moraliteit.
Moslims zijn in wezen niet in staat de islam scherp te ondervragen. Ze verwerpen elke twijfel en beschouwen de onbegrijpelijke teksten in de koran als ‘tests’. Om deze test te doorstaan is het enige wat ze moeten doen is onvoorwaardelijk in alle onzin en absurditeiten geloven.