Ik denk dat het belangrijk is om bewust te zijn van de term islamofobie.
Uiteraard niet het concept, omdat die niet bestaat, maar het woord, dat bestaat wel en is de laatste jaren in het taalgebruik gegroeid als een tumor. Het woord “Islamofobie” wordt aangewend als een cynisch wapen voor de culturele jihad en is een schandelijke poging om het gezonde verstand te typeren als een psychische aandoening.
We weten dat islamofobie een giftige leugen is om de lelijke waarheid over de Islam te censureren en om mensen te geselen in een schuldbewuste stilte. En we beseffen ons terdege dat deze fascistische ideologie zich op een sneaky manier wil afschilderen als slachtoffer, maar dat is niet wat het lijkt – het is een roofdier. Omdat het woord een toetsbare en weloverwogen leugen is, zijn we ons er ook van bewust dat het woord een lelijke vlek op het karakter achterlaat van degene die het gebruikt.
We weten dat islamofobie niet het enige is waar we ons bewust van zijn geworden, want dankzij jaren van schaamteloze zucht naar privileges en ongegrond klagen, weten we dat vele moslims … nou zeg maar, speciale behoeften hebben. In die zin dat ze psychologisch geketend zijn aan een reeks ontstellende dubbele moraliteiten waar wij aan moeten toegeven willen we driftbuien en geweld voorkomen.
We weten van de steeds terugkerende islamitische eis dat enkel hun gevoelens belangrijk zijn en niet die van anderen. We zijn ons bewust dat we ermee moeten leren leven. Natuurlijk doen we dat..
Ook weten we dat de islamitische leer, met haar minachting voor de vrijheid, haar primitieve visie op vrouwen en homoseksuele mensen, het antisemitisme en algemene haat voor alles wat niet islamitisch is, volstrekt onverenigbaar is met al onze fundamentele overtuigingen en waarden.
We weten van het feit dat de islamitische waarden niet onderhandelbaar zijn en dat het in wezen aan ons de keus is tussen onderwerping of permanent conflict. Bedankt daarvoor.
We zijn bewust dat de komst van de islam in het westen onze samenleving in het geheel niet heeft verrijkt. Het heeft het westen vergiftigd en doet ons elkaar naar de keel vliegen over fundamentele vrijheden die wij vroeger als vanzelfsprekend zagen.
En we weten dat uit naam van diversiteit ons de islam wordt opgedrongen maar het heeft ons geen diversiteit gebracht, wel verdeeldheid en wantrouwen. En elke keer als we het woord “islamofobie” horen, wordt de kloof breder en groeit de argwaan.
We weten dat er veel minder gewelddadige fysieke aanvallen op moslims zijn dan de door moslims gepleegde aanvallen op homoseksuelen en Joden. Door onwetende en onbeschaafde islamitische immigranten, voelen Joden en homo’s zich niet langer veilig in verschillende Europese landen maar niemand wil er iets aan doen. Wellicht vanwege het woord islamofobie.
We weten dat de professionele klagers van de islam snel beledigd zijn door een filmtrailer die niemand ooit heeft gezien, maar klagen niet wanneer een jong meisje door het hoofd geschoten wordt omdat zij een opleiding wilde volgen, noch voor duizenden andere walgelijke misdaden tegen vrouwen.
We weten dat het wrede opportunistische huichelaars zijn die niet langer serieus genomen willen worden in alles wat zij zeggen. Dat is jammer, nietwaar? Moslims die vinden dat hun godsdienst negatief bekeken wordt, zouden zo verstandig moeten zijn om niet met dit schandalige woord uit te pakken. Toon voor een keer een beetje eerlijkheid en geef toe dat uw godsdienst het probleem is, want zo is het.
We weten dat het een religie is die geen universele broederschap preekt, maar universele islamitische overheersing, en dat is een enorm verschil.
Het predikt in het heilige schrift haat en geweld en niet voor één of twee keer, maar pagina na pagina. Het toont openlijk zijn minachting voor andere overtuigingen en waarden.
We weten dat de islam de mensheid kwaadwillend in twee kampen verdeeld, moslims en niet-moslims. De niet-moslims kunnen kiezen tussen bekeren of overwonnen worden, tussen het huis van vrede en het huis van oorlog, niets meer of minder. Moslims mogen geen vrienden zijn van ongelovigen. Moslims moeten hun ‘sociale waarden’ opdringen aan de mensen om hen heen en duwen hun godsdienst door ieders keel wanneer zij in aantal sterk genoeg zijn om dat te doen. Zij zijn kleinzerig tot op het paranoïde af, altijd klaar om zich beledigd te voelen. Veel van hun volgelingen beschouwen geweld als een legitieme reactie op kritiek.
Zijn wij dan psychisch gestoord? Ik denk het niet. Al dat geklaag over onderdrukte moslims als slachtoffers van islamofobie zou je tot tranen moeten brengen. Maar dan wel tranen van het lachen door de brutale onbeschaamdheid ervan. Islamofobie is niet reëler dan nazifobie. En er zijn goede redenen om voor beide ideologieën op te passen voor dezelfde redenen.
Verre van onderdrukt, zie je dat moslims een opdringerige en agressieve minderheid zijn. En zodra in de meerderheid, worden zij enthousiaste onderdrukkers, aangedreven door een belachelijke waan van goddelijke overheersingsdrang. Dat zou op zichzelf al beledigend zijn als het niet een misselijk makende grap was, want eerlijk gezegd is de islam op dezelfde manier geschikt om de wereld te regeren als de manier waarop Mike Tyson geschikt is om de baas over de NASA te zijn.
Ik denk dat het tijd wordt om het woord ‘islamofobie’ voor eens en voor altijd uit zijn lijden te verlossen, want eerlijk gezegd begint het een beetje gênant te worden. Dat woord is bewijsbaar statistisch vals. Iedereen die het nog met een uitgestreken gezicht gebruikt, verspreid alleen maar zijn eigen leugen en heeft absolute minachting voor de intelligentie van anderen.
Pat Condell
Het is geen irrationele angst, als islam zegt je te vermoorden, vanwege afvalligheid, homoseksualiteit, islamkritiek, overspel, of ongeloof.