De joden maakten een enorme fout door te beweren dat Ismael, als zoon van Abraham, de Arabische volksstammen ”geschapen” heeft. Het is de prijs voor oneindig bloedvergieten.
door Ibn Soefi al Kitab.
De Joden maakte wellicht een dodelijke fout bij het samenstellen van hun Torah en de Bijbel, door Ismaël, een van de vele kinderen van patriarch Abraham, als de eerste man van het Arabische ras aan te wijzen. Historisch en ethisch is dit natuurlijk verkeerd. Maar het is gekaapt door de Arabieren en de schrijvers van de koran stelden om die reden het joodse geloof gelijk met de islam. Met als gevolg het ondeugdelijke gegeven dat de militaire en fascistische leider Mohammed een directe afstamming van Abraham zou zijn geweest. Het was inderdaad een zeer domme en pijnlijke fout. Het was een fatale toevoeging aan het joodse geloof.
Ismaël wordt dus door Arabieren en moslims beschouwd als de directe voorouder van Mohammed. Het geeft de koran enige geloofwaardigheid en de islamitische theologie een schijn van fatsoen, omdat de oorsprong van het islamitische gedachtegoed terug te koppelen is naar de Semitische leider Abraham en zijn zoon. En de Arabieren waren zeer slim om deze bewering te versterken door de islamitische rituelen, die van vitaal belang waren als deel van hun heidense praktijken, ermee te verbinden;
1] Bijvoorbeeld de voetafdruk van Abraham wordt buiten de Ka’aba weergegeven en wordt vereerd door de moslims als een geschenk van ‘Allah’ aan Adam.
2] De jaarlijkse bedevaart volgt het vermeende tracé van Abraham, Hagar en Ismaël die zogenaamd destijds een reis naar de heilige plaats Ka’aba in Mekka aflegde.
3] Het was op deze Ka’aba, zogenaamd gebouwd door Abraham, waarop hij zou hebben gestaan om Ismaël te offeren.
In werkelijkheid heeft Abraham en zijn zoon deze reis naar Mekka dus nooit gemaakt, en Abraham heeft daar nooit een Ka’aba gebouwd maar waarheden en feiten hebben zich nooit in het islamitische denken geplaatst.
Moslims plagiseerde ook het verhaal van Isaac:
4] In de Joodse liturgie van 1500 jaar vóór de geschriften over Mohammed, geeft God Abraham opdracht zijn zoon Isaak te offeren, als bewijs voor zijn toewijding naar God. Maar in de laatste seconde voordat Abraham zijn mes in Isaac’s hart steekt, stopt God het proces. Moslims namen dit verhaal gewoon over en paste het toe op Ismael; Ter ere van Gods verlossing van Ismaël was Abraham bereid om Ismael te offeren als teken van geloof naar Allah. De moslims vieren deze heilige dag met de naam Eid ul-Adha, waar ze een dier offeren en het vlees delen onder familie en armen.
Het is gewoon een herhaling van het Joodse verhaal met een Arabisch twist. Abraham [ verandert in Ibrahim] is in de Koran omgetoverd als de uitvinder en oprichter van de islam en een bewonderaar van Allah.
Dus wordt Allah in de koran gelijkgesteld met het Joodse idee van ‘God’ en Abraham is onlosmakelijk verbonden met de koran en Mohammed. Dit maakt het voor moslims mogelijk om de islam als gelijke, zo niet superieur aan het jodendom te stellen. Soera 14 is dan ook een hoeksteen voor de Koran en belangrijk voor de geloofwaardigheid van de islam. Het bewijs van de oprichting van het Arabische volk door Ismael wordt onderschreven door joodse schrijvers, historici en het Oude Testament.
De Joodse fout van het aannemen van een semitische migratie naar Arabië, of de conversie van Arabische stammen tot het Judaïsme en dat presenteren als onderdeel van een Abrahamitische-semitische traditie is een van de meest kolossale literaire en metafysische mislukking in de geschiedenis geweest. Zonder dergelijke door mensen gemaakte dwalingen, had de Islam vandaag zelfs niet bestaan.
Het ironische is dat de Joden hebben bijgedragen tot het creëren van een fascisme dat voor een groot deel gewijd is aan hun vernietiging. Het is vergelijkbaar met een Joodse redacteur/uitgever die Hitler aan zijn Mein Kampf helpt. Inderdaad ironisch, ziekmakend en wreed.