Er wordt geschat dat tijdens de afgelopen 1400 jaar 23 miljoen Yezidis zijn vermoord door met name moslims. En de Yezidi bevolking blijft dalen. Slechts 200 jaar geleden waren het er nog 2 miljoen, maar wordt nu geschat op minder dan een miljoen wereldwijd.
| Een “oorzaak” voor deze voortdurende slachtingen, is een geloof dat stelt dat wanneer een moslim een Yezidi [of niet-moslim] doodt, voor hem of haar in de hemel een grote beloning wacht. Een moslim wordt verteld dat als hij een Yezidi doodt, hij wordt beloond met 72 maagden. Wanneer dergelijke prikkels om te moorden niet stoppen dan worden de Yezidis bedreigd met uitroeiing. Als dit schrikbeeld werkelijkheid wordt, dan zal de mensheid niet alleen een zeer rustig en onbevooroordeeld volk verliezen, maar ook een onvervangbare link naar zijn verleden. De Yezidis, oorspronkelijk gemigreerd vanuit India naar Irak in 2000 voor Chr, praktiseren een van de oudste religieuze traditie op aarde. |
Een slachting tegen de Yezidi’s vond plaats in April 2007, toen 23 van hen werden vermoord door Koerdische moslims. In augustus van dat jaar, lieten fanatieke moslims vier vrachtwagens beladen met explosieven in de Yezidi stad Sinjar ontploffen. Vijfhonderd Yezidi’s verloren hun leven en een 200 anderen raakten ernstig gewond. Tweehonderd Yezidi kinderen verloren hun ouders en werden wezen. Maar dit zijn slechts de meest recente acties van bloedbaden tegen het ‘ongelovige’ Yezidi volk.
Bijna twintig jaar geleden drong Saddam Hussein erop aan om het Yezidi volk uit te roeien omdat hij hen labelde als “duivelaanbidders.” Daardoor werden Iraakse moslims geprikkeld om op grote schaal Yezidis te vervolgen. In het Midden-Oosten was het geen geheim dat het doel van Saddam Hussein was om systematisch de cultuur van de Yezidis te vernietigen, omdat het niet islamitisch was. Tijdens zijn wrede regime werden de Yezidis verdreven uit hun dorpen, hun landbouwgronden ontnomen en werden geweigerd voor banen en medische hulp. Ongeveer 250 Yezidi dorpen in de buurt van Mosul werden vernietigd, en de rivier Dejela die de Yezidis als drinkwatervoorzienig gebruikte werd vergiftigt. Ook alles wat voor de Yezidis heilig was werd vernield of bedreigd. Hoewel deze Yezidi-vervolging kort na de Amerikaanse invasie werd opgeheven, lijken de barre omstandigheden terug te keren. Koerdische moslims blokkeerden [2007] de voedselvoorziening naar de Yezidi dorpen en bleven de Yezidis tegenwerken in hun pogingen het toegevoegde gif aan hun drinkwater te scheiden. Yezidis kunnen hun familieleden in veel andere dorpen niet bezoeken omdat deze dorpen onder ‘moslimcontrole’ zijn komen te staan. Diegene die zich toch tussen deze dorpen verplaatsen riskeren marteling en de dood. Binnen de moskeeën van naburige Yezidi dorpen blijven mullahs tegen moslims preken over die “Yezidische duivelaanbidders” en moedigt hen aan de Yezidis te bekeren tot de islam of te vermoorden.
Het volgende is een chronologisch overzicht van veel van de 72 belangrijkste aanvallen op hun beschaving, die de Yezidis hebben meegemaakt sinds het ontstaan van de islam in de zevende eeuw na Chr:
Vanaf 630 na Chr.
De moslims begonnen met een reeks oorlogen tegen de Yezidis, door veel mensen te doden en te ontvoeren.
637
Een grote oorlog werd tegen de Yezidis gevoerd en veel op hun grondgebied werd door moslims verbrand en vernietigt..
980-81
Islamitische Koerdische legers omsingelde de Yezidis die in de Hakkar regio wonen. Zij beloofden de Yezidis genade als ze zich aan hen overgaven maar verzuimde hun belofte te houden. In plaats daarvan werden de meeste Yezidis afgeslacht. Degenen die overleefden werden gedwongen zich te bekeren tot de islam.
1107
Ongeveer 50.000 Yezidi families werden tijdens een periode van actieve moslim-expansionisme vernietigt.
1218
De Mongolen onder leiding van Hulagu Khan confronteerde de Yezidis en vele Yezidis werden vermoord maar de Mongelen trokken zich ook weer terug na hevige tegenstand van de Yezidi strijders.
1245-52
De legers van Hulagu Khan’s hervatte hun strijd tegen het Yezidis en slachtte duizenden van hen af.
1254
Er ontstond een conflict tussen moslim Bader al-Din Lolo, de “regent van Mosul”, en Sjeik Hassan een Yezidi leider. De mannen van Bader al-Din namen Sheikh Hassan gevangen en werd in het bijzijn van vele Yezidisch geëxecuteerd in het bijzijn van vele Yezidisch. Deze gebeurtenis leidde tot een oorlog die de Yezidis verloren en zij moesten naar de bergen vluchten met hun tempels, dorpen en land achterlatend. Alles wat de Yezidis achterlieten werd verwoest. Zelfs hun belangrijkste tempel op Lalish was ontheiligd; het graf van hun grootste heilige Sjeid Adi werd geopenend en de botten verbrand in aanwezigheid van de ‘ongelovige’ Yezidis.
1414
Een Perzische leider met de naam al-Halawani leidde een gewapende strijd tegen de Yezidis die in het Hakkar gebergte leefden. Zijn aanval werd gesteund door de Koerden in het gebied. Het merendeel van de Yezidis werden gedood.
1585
Een Koerdische leider Ali Saidi Beg uit de Botan provincie, pleegde een aanval tegen de Yezidis in de plaats Sinjar, 600 van hen werden gedood. De gevangen genomen Yezidi vrouwen werden ontvoerd en verkracht in het bijzijn van hun mannen – de gevangen genomen Yezidi soldaten.
1640-41
Yezidi dorpen in de buurt van Mosul werden geplunderd en andere Yezidi dorpen werden aangevallen door bevelhebber Ahmed, een Turkse Ottomaanse gouverneur, samen met 70.000 gewapende soldaten. Honderdduizenden Yezidis werden gedood.
1648
De Yezidi Sheikh Merza kwam in opstand tegen de Ottomanen die in Mosul de dienst uitmaakten en eerder zijn twee broers had onthoofd. De Ottomaanse generaal Shamsi kreeg uit Turkije de opdracht de Yezidis aan te vallen. Vele Yezidis zijn omgekomen en Sheikh Merza werd onthoofd.
1715
Bevelhebber Hassan, de Ottomaanse gouverneur van Bagdad, viel de Yezidis aan met een reusachtig leger, om hen te straffen. De Yezidis die niet werden gedood vluchtte naar Syrië. De bevelhebber maakte een alliantie met de lokale Arabieren om de Yezidis ongenadig te blijven aanvallen.
1733
De Ottomaanse bevelhebber Ahmed vernietigde Yezidi-dorpen in de omgeving van de Zab rivier en pleegde massamoorden. Ook onder leidng van bevelhebber Hussein werden Yezidi dorpen volledig vernietigt en 3000 Yezidis werden gedwongen zich te bekeren tot de islam.
1743
De Perzische leider Nadir Shah geleidde zijn troepen naar Yezidisch grondgebied in de buurt van de Zab-rivier, ongeveer 30 km ten westen van Mosul. Ze plunderden de dorpen en veroverde het grootste deel van de Yezidis als gijzelaars. Wie weigerde te gehoorzamen [bekeren] werden onmiddellijk gedood.
1752
De Ottomaanse bevelhebber Sulaiman viel de Yezidis in Sinjar aan. Zijn campagne van moord en plundering duurde twee jaar. Drieduizend Yezidis werden gedood en 500 vrouwen werden gegijzelden.
1767
Een Ottomaanse bevelhebber Amin, tevens regent van Mosul, gaf zijn zoon de leiding over troepen die oorlog voerden tegen de Yezidis van Sinjar. Hij eiste van de Yezidis om hem 1000 schapen te brengen. Toen zij enkel 800 schapen leverde gaf hij zijn mannen de opdracht een groot aantal van hen te doden.
1771
Bedagh Beg, een van de grote leiders van de Yezidis uit Sheikhan, kwam in opstand tegen de Ottomaanse regent van Mosul omdat hij getracht had Yezidis tot de islam te bekeren. De burgemeester van Mosul ging een verbond aan met Bairam Beg, een islamitish Koerdische leider; Bedagh Beg en de meeste van zijn mannen werden gedood.
1774
De Ottomaanse gezagsdrager van Mosul, Sulaiman Oash, viel de Yezidis in het gebied Sinjar aan. De Yezidi dorpen werden geplunderd en vernietigd.
1779
De Ottomaanse regent van Mosul stuurde meer militaire eenheden naar het Yezidi grondgebied. Zij geplunderde en vernietigde de dorpen en vermoordden vele Yezidis.
1785
De Ottomaanse gouverneur van Mosul, Abdel Bagi, viel de Yezidis in Sinjar aan om hen te straffen. De moslim soldaten werden aanvankelijk verslagen, maar de tegenstander versterkte zich met Arabieren waardoor de Yezidis op de vlucht sloegen.
1786-87
Yezidi heerser Choelo Beg en zijn strijdkrachten ging in oorlog met de Koerdische moslimleider Imadiyah. Choelo Beg verloor de slag en veel Yezidis werden gedood.
1789-90
Ismael Beg, de potentaat van de Imadiyah [moslims] doodde Yezidi leider Cholo Beg, zijn zoon Hassan Beg werd gekroond in zijn plaats. Hassan zette de opstand van zijn vader voort waarbij soldaten van beide kanten in grote aantallen werden gedood.
1792-93
De Ottomaanse gezagsdrager van Mosoel, Mohammed Al-Jalili, vernietigde en verbrandde acht Yezidi dorpen in het Sinjar gebied .
1794
De Ottomaanse regent van Mosul hervatte de aanval op een dorp in Sinjar genoemd Mehrcan om om de Yezidis te bestraffen. Maar hij is mislukt en de daaropvolgende slag verloren.
1795
Bevelhebber Sulaiman naar de Yezidi dorpen van Sinjar gezonden. Met de hulp van de Koerd prins Abdullah Beg Kahin van de Koerdische regering, plunderde, verbrandde en vernietigde de Yezidi dorpen volledig. Ook werden er 60 Yezidi-vrouwen meegenomen en 650 dieren in beslag genomen.
1799-1800
De gouverneur van Bagdad, Abdul Aziz Beg Al-Shawi, vernietigde in de Sheikhan regio, 25 Yezidi dorpen. Zowel vrouwen als kinderen werden ontvoerd en 45 Yezidis werden geëxecuteerd. Hun hoofden werden vervolgens naar Bagdad gebracht als symbolen van overwinning.
1802-3
De gezagsdrager van Mosul, Ali Pasha, bracht de Yezidis in de regio Sinjar onder strenge controle. De Yezidis kwamen in opstand die enkele maanden duurde maar verschillende dorpen werden, onder andere door Arabieren verwoest. De overlevende Yezidis werden gedwongen zich tot de islam te bekeren en de heerschappij van Ali Pasha te accepteren. Toen in 1807 de Yezidis de strijd hervatte werden er 50 Yezidi dorpen vernietigd.
1809-10
De Ottomaanse regent van Baghda viel de Yezidis van Sinjar aan. Zijn leger plunderde Sinjar, Mehrkan en andere Yezidi-dorpen. Vele Yezidis verloren het leven.
1832
Bader Khan Beg, de moslim Koerdische tiran van Botan, martelde en vermoordde de Yezidi-leider Ali Beg. De moslim Koerden vernietigde daarna hun dorpen en veroorzaakte een ongekende slachting onder de duizenden Yezidis. Vele Yezidis probeerde te ontsnappen door de rivier de Tigris over te steken. De meeste van hen konden niet zwemmen en verdronken of werden gevangen genomen. Deze gevangenen kregen twee opties, bekeren tot de islam of sterven als martelaar.
1833
De Koerdische heerser van Rawandez pleegde een aanval op de Yezidis van Aqra, dit was in overeenstemming met een religieus mandaat van Mulla Yahya Al-Muzuri, een Koerdische moslim leider. Vijfhonderd Yezidis werden gedood in de bovenste Zab-regio. Het Sinjar gebied werd ook aangevallen waarbij vele Yezidi het leven verloren.
1838
In Diarbeker werden Yezidis door de Ottomaanse bevelhebber van Mosul aangevallen en vele van hen werden gedood. In hetzelfde jaar werd er bevolen dat de Yezidis uit het Jaddala gebied bij Sinjar belastingen moesten gaan betalen. Toen Tayar Pash zijn gezanten naar de Yezidis van het dorp Mehrkan stuurde om de klachten van de Yezidis aan te horen, werden de gezanten gedood. Tayar Pasha zocht wraak en viel de Yezidi dorpen aan. Uit zelfbescherming trokken te Yezidis zich terug in grotten om terug te vechten vanuit hinderlagen. Tayar Pasha had veel mannen verloren en trok zich uiteindelijk terug in Mosul. De vrede in het Sinjar gebied werd hervat.
1892
De Yezidis werden aangevallen door de Ottomaanse leider Omer tribunaal Pasha. Hij gaf de Yezidis de keus van het omzetten naar Islam of betalen hogere belastingen, of dood. Verzet tegen de Yezidis en Omar Pasha, in alliantie met de Moslem Koerden, vielen de Yezidis in de Sinjar en Sheikhan regio’s. Ongeveer 15.000 Yezidis werden gedood of moest ik Islam accepteren. De Pasja vervolgens aangevallen Lalish en het graf van Sjeik Adi, Mosul de heilige relikwieën van de Yezidis weg mee bezig. Gedurende zeven jaar na deze tijd werd het heiligdom van de bedevaart Lalish gebruikt als een moslimschool.
1906
De gouverneur van Mezory, de heer Saddeq Al-Dammalogi, ontving een order van de gezagsdrager van Mosul om alle Yezidis uit Lalish te verwijderen en hun tempel als moslimschool te gebruiken. De Yezidis werden overgehaald om Lalish voor één jaar te verlaten.
1914-17
Tijdens de eerste Wereldoorlog werden meer dan 20.000 Armenen, op de vlucht voor de Ottomaanse Turken, opgevangen door Yezidis.
Al deze anti-Yezidi activiteiten – en nog veel meer – zijn gedocumenteerd door islamitische auteurs.
http://rashoali.blogspot.com.es/