Hoebal en Allah – dezelfde.
door Ibn Sufi al Kitab
‘Abd al-Muttalib deed een laatste gebed aan de maangod Hoebal voor het behoud van de Ka’aba want de Mekkanen verwachtte dat de Ethiopische Abessijnen op zouden rukken om Mekka te veroveren, maar Hoebal had hun gebeden verhoord en een epidemische virus verspreidde zich door het Ethiopische leger. Niemand twijfelde aan de macht van de maangod Hoebal die het leger van de olifanten op afstand hield”
( The History of Islam, p.7, door Robert Payne).
De Ethiopiërs vielen in 571 na Chr Arabië binnen, het jaar dat Mohammed geboren werd. Er waren veel contacten en conflicten tussen het christelijke Ethiopië en het heidense Arabië. De Arabieren hielden duizenden zwarte in slavernij en hadden een lange gschiedenis van aanvallen op de Ethiopiërs wat de handel en economie verstoorde. De Oost-Afrikanen hadden geen andere keus om een einde aan deze dreiging te maken en hadden Mekka kunnen innemen maar op mysterieuze wijze werden zij gestopt door de pest, een infectieziekte. Dit wonder in 571 wordt toegeschreven aan Hoebal – ongeveer 39 jaar voordat Allah door Mohammed werd verzonnen. Hoebal redde de Ka’aba, de Mekkanen waren verheugd.
Maar nergens in de Koran wordt Hoebal benoemd. De meeste moslims weten niets over Hoebal. Godheid Baal of Hoebal was een Sumerisch begrip en werd min of meer gezien als de hemel. Voor de Babyloniërs was Baal de godheid van de maan. En voor de Hettieten een dondergod. In de Bijbel wordt Baal verbonden met slechte daden en chaos. Voor de noordelijke Arabieren was Hoebal de ilah of Al-Lah. De noordelijke Arabieren aanbaden de maangod als de belangrijkste godheid in hun godenwereld. Hoebal of Baal was de ilah of Allah en de enige echte heer dat aanbeden werd. En toevallig voor Mohammad koos de ‘ilah of Allah’ hem als zijn enige en laatste woordvoerder. Het feit dat de Quraysh stam van Mohammed de heidense Baal of Hoebal aanbeden, en dat de vader van Mohammed Abdullah [betekent; slaaf van Allah] heette, het duidelijke signalen zijn dat de ‘ilah of Allah’ niets te maken heeft met het christelijke ideaal van een antropomorfe ‘God.’
[Zie ook David Hunt; In Defense of the Faith, pp. 37-38].
Heidense Hoebal rituelen worden nog altijd door de hedendaagse moslims gepraktiseerd. De Hadj of bedevaart werd als vruchtbaarheidsfestival gebruikt waar vrouwen de zwarte steen over hun genitaliën wreven om in de gunst van Baal te komen die voor veel nakomelingen moest zorgen. Mohammad nam de heidense Hajj en de maangod rituelen op in zijn politieke theocratie, waardoor de vrede met de heidense Arabieren werd bewaart:
“De bedevaart is een traditie van oude Arabische pelgrimstochten naar de heilige stenen. Vrijwel geen enkel Hadj ritueel is voortgekomen uit de periode van Mohammed. Enkel de zevenvoudige tawaf werd uit respect veranderd want vóór de islam van Mohammed werd het naakt uitgevoerd.” [Payne, The History of Islam, p.79].
“Een aantal pre-islamitische rituelen die verband houden met de ka’aba werden door Mohammed voortgezet. Pre-islamitische rituele praktijken die met name verband met de cultus van de ka’aba in Mekka houden werden voortgezet.”
[Frederick Denny, An Introduction to Islam, p.56]
“Belangrijke islamitische praktijken zoals het bezoeken van de ka’aba, en vele details van de ceremonie van de hadj, met inbegrip van bezoeken van Safa en Marwa en ook het stenen gooien tegen de stenen pijler die satan vertegenwoordigd, zijn allemaal pre-islamitische praktijken van heidense maanvererende Arabieren.
[Answering Islam, Norman Geisler, p. 309]
“Midden-Oosten geleerde, E.M./Wherry laat in zijn monumentale werk zien, dat hemellichamen als de maan, de sterren en de zon bij de verering van Baal en Allah betrokken werden.
[Moshey, who is Allah is, p.137].
Ibn Warraq de grote onderzoeker van de islam en een afvallige zegt:
“Mohammad vond het niet nodig om een totaal nieuwe godheid te introduceren en had zich tevreden gesteld met het verdwijnen van de heidense Allah met zijn metgezellen, de dochters van Allah.
Er is weinig twijfel over het idee dat Baal of Hoebal in ilah of Allah muteerde. Dit zou in theologisch opzicht overeenkomen met de ontwikkelingen in andere gebieden in het nabije oosten – met name in samenlevingen die afhankelijk zijn van de elementen en het geloof in hemelse goden die ervoor zorgen dat hun kudde, hun stam en hun manier van leven beveiligt en beschermt blijven. Zelfs in de arme bewoonde gebieden van Mekka zouden de Arabieren nog steeds religieus verbonden zijn met hun oude heidense beschermers. Het is onmogelijk te veronderstellen dat Hoebal de Ethiopiërs die in 571 AD de Ethiopiërs versloeg, en 39 jaar later totaal verdwenen zou zijn, omdat de ‘enige’ of ilah op het toneel verscheen. Maar dat irrationele uitgangspunt is wat moslims ons willen doen geloven.