Wie kritiek heeft op een godsdienst, ontmoet weleens iemand die nogal afkeurend zegt; ”Misschien geloof je niet in God, maar je zou wel wat meer respect naar gelovigen kunnen tonen.” En dan ben je misschien geneigd te denken; ”daar zit best wel wat in, want niemand vind het leuk om recht in het gezicht verteld te krijgen dat zijn geloof een armetierige zelf ingebeelde puinbak is, dat aanleiding is tot gruwelijkheden op wereldschaal en dat wat ze geloof noemen, slechts angst is, verkleed als een deugd. En dat hun puberale geloofspunten een dwangbuis voor de hele mensheid oplevert, waar niemand echt blij van wordt. Dus ja, misschien zou ik wat meer respect kunnen tonen..
De enige vlieg in de soep is dat ik eigenlijk geen enkel respect voel. Ik heb het geprobeerd, echt waar en het spijt me meer dan ik kan zeggen maar het gevoel is er gewoon niet. Ik zou natuurlijk tegen mezelf kunnen liegen en respect veinzen omwille van de gevoelens van gelovigen en we weten allemaal hoe gevoelig zij kunnen reageren maar de wrede waarheid is dit; hun gevoelens kunnen me geen reet schelen, niet eens een beetje. En ik begrijp dat het natuurlijk best zwaar op mijn geweten zou kunnen drukken maar gelukkig weet mijn geweten vanzelf wanneer het geïntimideerd en gemanipuleerd wordt, dus mijn geweten kan het ook al geen ruk schelen.
Mijn geweten weet ook dat er geen aardse reden bestaat om godsdienst op welke manier dan ook met respect te betuigen. Sterker nog, kijkend naar het bewijs dat een godsdienst met regelmaat aanlevert, is er reden genoeg om godsdienst ernstig af te keuren of zelfs rechtstreeks te beledigen. En eerlijk gezegd, het feit dat godsdienst zo weinig beledigd wordt in vergelijking met wat het verdiend, kan ik alleen maar toeschrijven aan de ongelooflijke tolerantie en goede manieren van atheïsten en secularisten, wereldwijd.
Dus, mocht je een religieus persoon zijn, en je bent geneigd om meer respect voor je geloof te willen ontvangen, houd dan goed in gedachten dat jij en je geloof allang veel meer respect krijgen dan je ooit verdiend zou mogen hebben.
Je geloof is een grote grap en zo absurd dat jouw God zelfs een belediging vormt voor de mensen die niet in Hem geloven. En God en jij, moeten het allemaal nog maar bewijzen. Tot zover is er nooit enig bewijs getoond en zoals we allemaal weten is het niet waarschijnlijk dat het ooit zal gebeuren. Dus ik ben bang dat respect er niet in zit. Het beste waarop je mag hopen is geamuseerde scepsis,…in een goede bui.
Mensen zeggen dat je het geloof pas werkelijk kunt begrijpen als je zelf gelooft en daaronder versta ik dat je je kritisch denkvermogen hebt uitgeschakeld en je zelfhypnose hebt aangezet betreffende een geloof dat fascistische nonsens bevat over een eeuwig bestaande ziel.
De verkopers van het geloof stellen zich graag buiten twijfel door te claimen dat hun geloof ”het denkvermogen’ overstijgt,” – dus precies datgene wat het geloof in twijfel trekt. Komt dat even goed uit. Ja, je geloof overstijgt het verstand zoals een crimineel de wet negeert. Het woord ‘transcendent’ is erg populair bij godsdienstpooiers omdat ze nooit verantwoording afleggen over wat ze ermee bedoelen, behalve de vage verklaring dat het om een superieur begripsvermogen gaat, dat dieper gaat dan louter de rede.
Als je een ervaren geestelijke het woord transcedent hoort zeggen [en echt, het zal je gebeuren] om de nonsens waarin hij zegt te geloven nader te verklaren, dan weet je twee dingen. Ten eerste, hij weet niet waarover hij praat. Ten tweede, hij wil niet dat jij begrijpt waarover hij praat. Geloof overstijgt de rede helemaal niet. Geloof loopt om de rede heen. Geloof holt hard weg van de rede, omdat de rede de knusse luchtbel van zelfbedrog bedreigd. Dus geloof wijst de rede af, zoals een Nederlandse rechtbank de waarheid en getuigen afwijst, en in feite om dezelfde reden. [rechtzaak Wilders]
Met andere woorden, jouw bereidheid om de werkelijkheid te ontkennen wordt de maat van jouw deugdzaamheid en gehoorzaamheid. Geen wonder dat religie zo populair is.
Maar welke prijs betaal je voor die deugd. Je bent ertoe gebracht om te geloven dat je enige hoop te geloven’ in het onmogelijke. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Jouw gedachten, jouw woorden en jouw identiteit, daarover beslis je niet langer zelf, want deze zijn afhankelijk geworden van de goedkeuring van hen die de baas over jouw spelen door middel van je geloof. Dit zijn dus de mensen die zeiden dat er al bij je geboorte iets mis met je was [rot op] , in een staat van zondigheid zelfs. Een staat waarvan je alleen genezen kan worden door volledige onderwerping en gehoorzaamheid aan geloof [wat een verrassing].
En laten we doen alsof geloof de hoogste, de nobelste deugd is die er bestaat.
Geloof is de grip die de geestelijken over jouw hebben. Het is dit onzichtbare touw om je nek die jouw voortsleept op de weg die je van hen moet afleggen, in hun belang, niet het jouwe. Het is een doodlopende weg. Het is een zelf geketenende weg. Het is een weg dat je in datgene doet geloven waarin men wilt dat je gelooft, zonder dat je voelt dat je daartoe gedwongen bent – maar het is wel waar. En je kunt ermee stoppen wanneer je maar wilt.
Geloven is geen deugd, want dat is het op de laatste plaats. Het is afstand doen van de werkelijkheid. Het is een domme vertoning van zelfhypnose. Het is een laffe uitweg. Het is goudgerande goedgelovigheid.
Dus ik begrijp niet zo goed wat ik dan nog zou moeten respecteren. Het komt me voor dat ik een moreel slangenmens zou moeten zijn, iets te respecteren wat voor zijn bestaan afhankelijk is van intellectuele zelfbeperking en de mensheid duidelijk in een verkeerde richting sleept en onjuiste ideeën over onszelf en de aardse werkelijkheid geeft.
Ik denk dat als ik het zou respecteren, ik nodeloos zou bijdragen aan de stupiditeit en zwakzinnigheid van het menselijk ras en dat zou ik niet graag op mijn geweten willen hebben. Sorry. Vrede