Omdat profeet Mohammed in woord en daad gekopieerd moet worden.
Moord is het meest gevreesde wapen om de oppositie kapot te maken of critici te laten zwijgen. In het verleden hebben autoritaire, fascistische en fanatieke regimes bewezen dat moordaanslagen zeer effectief zijn.
Moord was een van de gewelddadige methoden die Mohammed gebruikte tijdens zijn beroep als zelfverklaard profeet. De dichters uit die tijd zijn de journalisten, bloggers, cartoonisten en satirici van nu. Hier is een verkorte serie van islamitische liquidaties op critici, uitgevoerd in opdracht van, of ondersteunt door profeet Mohammed.
Hij was een beroemde dichter van 120 jaar oud. Abu Afak schreef een gedicht waarbij hij Mohammed veroordeelde voor het uit de weg ruimen van Al-Harith. Gehoord hebbende wat Abu Afak had geschreven, zei Mohammed; Wie wil voor mij met deze raaskal afrekenen? Een discipel van Mohammed, genaamd Salim b. Umayr ging heen en vermoordde Abu Afak in het midden van de nacht.
Ze was dichteres en moeder van vijf kinderen en collega van Abu Afak. Nadat Mohammed Abu Afak had laten liquideren, schreef Asma een gedicht en veroordeelde de stammen van Medina voor het in hun midden nemen van zo’n criminele bende in het anders zo rustige Medina. Ibn Ishaq schrijft; Toen de onverdraagzame apostel hoorde wat Asma binte Marwan had geschreven, zei hij, ‘Wie zal me ontdoen van Marwan’s dochter?’” Een volgeling van Mohammed, met de naam ‘Umayr’ ging naar het huis van Marwan. Zij sliep met een baby aan haar borst. Hij verwijderede voorzichtig de baby en stak met zijn zwaard zo hard in Marwan dat het zwaard in het hout aan de onderkant van het bed bleef steken. De volgende morgen werd Mohammed geinformeerd over de moord op Marwan en zei ; O Umayr, je hebt God en zijn profeet geholpen.
Kab was een Joodse profeet en een criticus van Mohammed. Toen Kab hoorde over het grote aantal Quraish slachtoffers door toedoen van Mohammeds leger tijdens de aanval op Badr, reageerde Kab met; ‘Is dit waar? Heeft Mohammad hen daadwerkelijk gedood? Dit waren de edelen onder de Arabieren en keurige mensen. Kab was ontroostbaar en schreef een wraakzuchtig gedicht. Toen Mohammed dit ten gehore kwam vroeg Mohammed; Wie wil Kab vermoorden, hij bezorgt Allah en de apostel schade. Maslana zei dat hij Kab met een list zal vermoorden. Mohammed gaf hem toestemming. Die avond vroeg Maslana aan Kab om naar buiten te komen om wat te bespreken. Kab luisterde niet naar de bezorgdheid van zijn vrouw en stapte naar buiten. Toen kwamen er twee bewapende handlangers tevoorschijn en vermoordde Kab bin Ashraf.
Mekkaanse leider Abu Sufyan was één van de talrijke schoonvaders en belangrijkste tegenstanders van Mohammed. Na de rampzalige slag van Ohud stuurde Mohammed, Amr bin Umayyah al-Damri met een andere medeplichtige naar Mekka met de opdracht Abu Sufyan te liquideren. De plot om Abu Sufyan te doden mislukte, maar de moordenaars hadden wel 3 andere Mekkanen gedood en wisten te ontsnappen met een gegijzelde.
Vóór Mohammeds migratie van Mekka naar Medina in 622 zat hij gewoonlijk in een volksvergadering en nodigde de Mekkanen uit bij het citeren van de Koran om hen te waarschuwen voor de straf van God als gevolg van het bespotten van zijn profeten. Daarna sprak Al-Nadr over de helden en koningen van Perzië door te zeggen: “Zo waar als God leeft, Mohammed kan geen beter verhaal vertellen dan ik en zijn verhaal gaat alleen maar over oude mythen die hij navertelt, net zoals ik.
Mohammed nam niet direct wraak op hem, hoewel de verzen in soera 83 een sombere eeuwige toekomst voor spotters beloven. Het zou niet lang duren voordat Mohammed wél wraak nam.
Mohammed nam niet direct wraak op hem, hoewel de verzen in soera 83 een sombere eeuwige toekomst voor spotters beloven. Het zou niet lang duren voordat Mohammed wél wraak nam.
Het was een ongelukkige beslissing van al-Nadr om zich aan te sluiten bij de soldaten van Mekka, die naar het noorden reden om hun karavaan te beschermen.
Een door Mohammed aangevallen karavaan bij de slag van Badr in het jaar 624 werd deze polytheïst Al-Nadr gevangen genomen. En in plaats van hem vrij te laten voor losgeld werd hij in opdracht van Mohammed onthoofd. Hij was één van twee gevangenen die geëxecuteerd werden en door hun stam niet vrijgekocht mochten worden – enkel omdat zij beide gedichten schreven en verhalen vertelden waarin zij Mohammed bekritiseerden.
Eénzelfde verhaal als dat van al-Nadr, kan worden verteld over Uqba. Ook hij irriteerde en bespotte Mohammed in Mekka en schreef laatdunkende verzen over hem. Ook hij werd gevangen genomen tijdens de slag van Badr en Mohammed gaf opdracht hem te executeren. “Maar wie zal voor mijn kinderen zorgen, O Mohammed?” schreeuwde Uqba angstig uit. “De hel,” antwoordde de profeet koud. Daarna doorsneed het zwaard van één van zijn aanhangers de hals van Uqba.
Uit wraak voor een hinderlaag op enkele moslim-missionarissen stuurde Mohammed, Amr bak Oemaija en een metgezel een moordaanslag op Aboe Soefjaan te plegen. Dit toont aan dat de profeet verwikkeld was in een cyclus van geweld die eindeloos doorging. Oemaija faalde in zijn poging en hij moest vluchten in een achtervolging en verborg zich in een grot. In deze grot kreeg Oemaija gezelschap van een bedoeïne met enkele schapen, en zij groetten elkaar. Na een poosje begon de herder een eenvoudig tweeregelig versje te zingen waarin hij de moslims en de islam uitdaagde:
Ik zal geen moslim zijn zolang ik leef,
noch aandacht aan hun godsdienst geef. ( Guillaume)
Helaas voor deze bedoeïne was hij in de grot met een radicale moslim, die zei: “Je zult het weldra merken!” De bedoeïne viel snurkend in slaap. Oemajja verhaalt wat hij deed: …”Ik liep naar hem toe en doodde hem op de meest gruwelijke manier waarop iemand ooit gedood is. Ik leunde over hem, stak het eind van mijn boog in zijn goede oog en dreef het dieper tot het uit zijn nek kwam.” Oemajja rende terug naar Mohammed, die zei: “Goed gedaan!” Het verhaal eindigt met: ”De profeet bad voor mij [Oemajja] om te worden gezegend.”
De enige zonde die deze arme herder had begaan was een versje van twee regeltjes tegen de islam. Daarvoor werd hij afgemaakt met de zegen van Mohammed.
Ik zal geen moslim zijn zolang ik leef,
noch aandacht aan hun godsdienst geef. ( Guillaume)
Helaas voor deze bedoeïne was hij in de grot met een radicale moslim, die zei: “Je zult het weldra merken!” De bedoeïne viel snurkend in slaap. Oemajja verhaalt wat hij deed: …”Ik liep naar hem toe en doodde hem op de meest gruwelijke manier waarop iemand ooit gedood is. Ik leunde over hem, stak het eind van mijn boog in zijn goede oog en dreef het dieper tot het uit zijn nek kwam.” Oemajja rende terug naar Mohammed, die zei: “Goed gedaan!” Het verhaal eindigt met: ”De profeet bad voor mij [Oemajja] om te worden gezegend.”
De enige zonde die deze arme herder had begaan was een versje van twee regeltjes tegen de islam. Daarvoor werd hij afgemaakt met de zegen van Mohammed.
[De periode van voor het ontstaan van de islam, die de ”dagen van onwetendheid” wordt genoemd, waren er geen mannelijke en vrouwelijke dichters die vermoordt werden].
Moslims worden geleerd te leven zoals profeet Mohammed en daarom worden er nu na 1400 jaar nog steeds islamcritici met de dood bedreigd of daadwerkelijk geliquideerd;