Een betoog over rellende moslims.
Nou, we zien weer eens meerdere gewelduitbarstingen uit naam van de religie van permanente ergernis. Sommige dingen veranderen nooit. Eens te meer zien we islam’s zelfontbranding en eens te meer zien we een islam dat net zo welkom op deze planeet is, als een asteroïde. Eens te meer zien we duizenden islamitische psychopaten die een pauze nemen voor het slaan van hun vrouwen wanneer zij hun gevoelige kant willen laten zien. Hoe? Door de steden waarin zij wonen te ruïneren, aangemoedigd door domme geestelijken wiens motieven zelfs lager zijn dan de geletterdheid van hun volgelingen. En nogmaals, wij in de beschaafde wereld worden aangespoord om onszelf te censureren uit respect voor een godsdienst dat de mensrechten voor de helft van de mensheid op aarde schendt en uit respect voor een godsdienst dat functioneert als een politieke ideologie die niet te onderscheiden is van de nazi’s.
Om deze rellen infantiel en imbeciel te noemen is hen een waardigheid geven die zij niet verdienen. Zij kunnen alleen worden omschreven als islamitisch. Laat dat duidelijk zijn. We denken tolerantie en respect te tonen voor een godsdienst dat niet eens de betekenis van het woord kent en dat ook elke dag bewijst. Moeten we onze waarden aanpassen voor een godsdienst dat zichzelf niet wil aanpassen? Droom maar verder mensen.
Met de islam is het altijd een eenrichtingsverkeer. We hebben die harde lessen inmiddels wel geleerd. We kunnen niet nog meer tolerantie en respect veroorloven. We zijn uitgeknepen en moe geworden van de gefabriceerde islamitische protesten. Het wordt zelfs zo eentonig dat wanneer een bebaarde aansteller of een bimbo met een zak over haar hoofd ons komt vertellen hoe beledigd zij zijn, we er de moeite niet meer voor nemen om erover te lachen.
Ook niet meer wanneer de Turkse premier hilarisch eist dat van ”islamofobie” een misdaad tegen de menselijkheid moet worden gemaakt, maar gezien het bewijsmateriaal is er een veel sterkere zaak tegen de islam als een misdaad tegen de menselijkheid. Het hypocriete Turkije is bovendien schuldig aan een van de ergste misdaden tegen de mensheid in de geschiedenis, de ‘Armeense genocide’, maar niet de ballen heeft om dit toe te geven.
Wanneer moslims hetzelfde niveau van verontwaardiging tonen over dingen die echt beledigend zijn, zoals de duizenden vrouwen en meisjes die ieder jaar in hun land vermoord, verminkt en verkracht worden, dan kunnen we hen misschien meer serieus nemen.
Er was een tijd dat aan de islam het voordeel van de twijfel werd gegeven. Maar nu denken wij dat het gif is en hadden gehoopt dat we er nooit over gehoord zouden hebben. Nu vinden we de islam niet meer leuk, we vertrouwen het niet meer en zullen het nooit gaan respecteren. En ons kan het niet schelen wat moslims hiervan vinden. Alles is een belediging voor deze religie.
En als u het geweld in het westen in stand wil houden zodat Europa uiteindelijk zal instorten, het zal niet gebeuren. Zelfs als de politici het willen, zullen de mensen dat niet toestaan. We zullen doorgaan met het verkondigen van onze mening, het is ons geboorterecht dat niet van ons kan worden afgenomen. Het kan alleen worden weggegeven. En we geven de islam niets, want de islam heeft ons niets te geven. Het is een religie van voortdurend nemen. Geef aan mij, geef aan mij, is alles wat we ooit hebben gehoord. Geef me respect, hoewel ik het niet verdiend hebt. Geef me een speciale behandeling of anders ben ik beledigd en jij bent een racist. Nou, we zijn het beu dit nog langer aan te horen, we zijn ziek en moe van de islam en wij zijn ook ziek en moe van de onnodige conflicten en intimidaties die van deze religie afkomstig zijn.
De hele week hebben we moeten aanhoren dat wij in het westen moeten begrijpen hoe belangrijk de profeet voor hen is. Wij begrijpen het maar het kan ons niet schelen. Dat is het punt. Het kan ons nu niet schelen, het kan ons nooit schelen. We geven geen moer om jullie gevoelens. En onze gevoelens zijn belangrijker. En onze gevoelens vertellen ons dat we het beu zijn om nog iets van je religie te horen. En ongeacht het geweld gaat daar niets aan veranderen. Hoe meer je schreeuwt en gilt, vlaggen verbrandt en ambassades aanvalt, hoe minder we luisteren.