1400 jaren van jihad zal niet stoppen, tenzij we opstaan en terugvechten.
door Ibn Sufi-al-Kitab
Enkele voor de hand liggende waarheden.
Toen de eerste Joodse tempel door de Babyloniërs werd verwoest woonden er geen moslims in Israël.
Ook waren er geen moslims in Perzië, tot het werd veroverd in circa 645 na Chr.
Er waren geen moslims in Turkije, in Afghanistan, in Pakistan, in India of in Noord-Afrika, Spanje, de Balkan en Rusland, noch in het Aziatische Zuid-Oosten tot de islam alle lokale culturen en geloven verwoestte.
De oorspronkelijke bevolking degradeerde in hun eigen land tot de vernederende status van “dhimmi” of slaaf. En tegenwoordig breidt de islam zich nog steeds uit door de jihad.
Het zijn islam’s oproepen tot jihad, oproepen tot oorlogen voeren en oproepen tot genocide die de heidense Arabische ideologie over de hele wereld doet verspreiden. Een ideologie die in 1400 jaren tijd zo’n 250 – 300 miljoen mensen heeft vermoord, is geen religie.
Als het mohammedanisme een religie is, dan ook het Hitlerisme. Het moderne fascisme lijkt veel op islam dat opgebouwd is als een militante politieke constructie.
Niets in de Koran, en niets in de sharia-wetgeving, Arabische cultuur of islamitische theocratie is spiritueel, religieus, vreedzaam of beschaafd. De bloedige islamitische geschiedenis maakt dit duidelijk.
Vanaf het moment dat Mohammed een bepaalde macht bereikte waren zijn ‘openbaringen bijna geheel gewijd aan het idee van jihad tegen de niet-moslim en voor het oprichten van een wereldwijd islamitisch rijk. Stelen, doden, liegen, strijden, slaven, seks met diverse vrouwen van verschillende leeftijden en het vastleggen van de Arabische cultuur [van bedriegerij, hoogmoed, hypocrisie en brute botheid] in ‘wetten’ die tegengesteld staan ten aanzien van de regels van het christendom.
Door kerk en staat te verenigen tot een totalitair religieuze macht had Mohammed een krachtiger ideologie dan de nazi’s.
Het islamitische rijk groeide snel na Mohammeds dood in 632 na Chr.
Een van de laatste uitspraken van Mohammed was om het Perzische en het Byzantijnse Rijk te veroveren.
In 645 AD werd Perzië aangevallen en Byzantium [nu Istanbul] overleefde nauwelijks verschillende islamitische aanvallen maar bezweek uiteindelijk toch in 1453 door de Ottomaanse Turken waar de overlevenden van Constantinopel werden afgeslacht in een typische vertoning van Arabische en islamitische barbaarsheid.
In feite leest de snelle opmars van de islamitische legers, te paard en in strakke formaties, als een premoderne versie van een nazi-blitzkrieg; aangespoord door hun geloof in een paradijselijk leven na de dood en de voordelen van de geroofde buit, het goud en de toegeëigende vrouwen of seksslavinnen, lanceerde zij hun eigen kruisvaart..
In het jaar,
-633, aanvallen op Bahrein (Bahrain), Oman, Jemen en Hadramaut. Invallen in Irak.
-634, de slag om Basra, de slag om Damascus, de slag bij Ajnadin, de slag bij Namaraq, de slag om Saqatia.
-635, de slag bij Buwaib, verovering van Damascus, slag van Fahl.
-636, de veldslag om Yarmoek, de confrontatie om Qadsiyia, de verovering van Madain.
-637, verovering van Syrië, de verovering van Jeruzalem, de slag van Jalula.
-638, verovering van Jazirah.
-639, verovering van Khuizistan. Aanval op Egypte.
-640, overwinning in de slag om Babylon.
-641, de strijd om Nihawand; Verovering van Alexandrië in Egypte.
-642, veldslag om Rayy in Perzië; Verovering van geheel Egypte.
-643, verovering van Azerbeidzjan en Tabaristan (Rusland).
-644, verovering van Fars, Kerman, Sistan, Mekran en Kharan [allen Iran].
-646, aanvallen op Khorasan, Armenië en klein-Azië.
-647, aanvallen in Noord-Afrika. Verovering van het eiland Cyprus.
-648, aanvallen tegen de Byzantijnen.
-651, zeeslag tegen de Byzantijnen.
-666, aanval op Sicilië.
-670, veroveringen dieper in Noord-Afrika. Verovering van Kaboel.
-672, verovering van het eiland Rhodos. Opnieuw aanval op Khorasan.
-674, aanvallen op Turkmenistan. Buchara wordt een vazalstaat.
-677, bezetting van Samarkand en Tirmiz. Omsingeling van Constantinopel.
-682, Noord Afrikaanse-Arabische legers marcheren richting de Atlantische Oceaan.
-700, aanvallen tegen de Berbers in Noord-Afrika.
[Pas zo’n 400 jaar later in 1095 begonnen de kruistochten]
Tot 700 na Chr. hadden de moslims de volgende landen veroverd; De Levant, Egypte, Syrië, Noord-Afrika, delen van Byzantium en het gehele Perzische Rijk. Het is wel opmerkelijk dat moslims, de islam gewapenderhand over zo`n groot gebied binnen twee generaties hadden verspreid. Deze ‘jihad’ was gebaseerd op een citaat uit de Koran; `Overwin en onderwerp de ongelovigen.` [Koran 61:9, 48:28, 9:33]
Islamitische jihad heeft zich meedogenloos uitgebreid van het Arabische schiereiland tot in verre uithoeken van de wereld door middel van verovering, oorlog en tegenwoordig vooral door migratie. Het is een historisch wonder dat een klein, arm, analfabetisch en heidens gebied op het Arabische schiereiland een ideologie ontwikkeld en vervolgens dit vicieuze fascisme exporteert en 1,5 miljard mensen in haar macht weet te houden.
Vóór 632 was Turkije, de Levant en Noord-Afrika; Joods, Semitisch en Christelijk. Deze gebieden waren niet Arabisch noch islamitisch totdat zij werden veroverd door islamitische strijders. Het huidige Israëlisch-Palestijnse conflict kan niet goed worden begrepen als mensen niet weten dat in 1200 v.Chr. joodse steden werden gebouwd en dat de regering van David en Salomo in 900 v. Chr. een welvarende joodse staat ontwikkelden. De joodse beschaving dateert van heel ver vóór die van de moslim. De eerste Joodse tempel van Salomo viel in 587 v Chr. aan de Babyloniërs en de Joden werden verdreven als slaven naar Babylonië. Allen keerden terug in 539 v Chr. na te zijn bevrijdt door Cyrus de grote – de Perzische keizer. De Arabieren vertellen leugens dat Israëlisch land, ‘hun’ land is. Ze hebben miljoenen joden en christenen in meer dan 1400 jaar afgeslacht om land te stelen en niet alleen in Israël maar ook in Syrië, Libanon, Turkije en Noord-Afrika en delen van Azië.
Herinnert u zich Beiroet 1970? Een christelijke stad in een toen grotendeels christelijk land.
Na een islamitisch gemotiveerde bloedige 25 jaar durende burgeroorlog met 100.000 vermoordde christenen is Libanon nu een Arabische terroristische staat. Libanon was de meest welvarende staat van het Midden-oosten, maar toen was het een land met een christen meerderheid. Wat Beiroet is overkomen is een waarschuwing voor een onheilspellende toekomst in Europa en Noord-Amerika. Niemand zou in 1965 hebben voorspeld dat Libanon zo kwaadaardig verscheurd zou raken. En natuurlijk, terwijl een buitenpost van haar beschaving instortte stond Europa erbij te kijken zonder een poot uit te steken.
Het is moeilijk te berekenen hoeveel Joden en christenen door de Arabieren in meer dan 14 eeuwen zijn vermoord, maar het aantal loopt zeker in de tientallen miljoenen. Voor degenen die niet werden vermoord bestonden er drie opties; belasting betalen als minderwaardige burger en slaaf, of zich bekeren, of vluchten en alle eigendommen achterlatend voor de heersende Arabieren. Moslims waren alleen geïnteresseerd in vrouwen, goud, buit en gebieden. Een harmonieuze, multiculturele samenleving heeft volgens de islam totaal geen prioriteit.
De mythe dat de Arabische rijken veeltalige, multiculturele paradijzen waren is irritante domheid. Islamitische Arabieren willen heersen en de rest moet worden geknecht.
Moslims doden niet enkel de ‘zaterdag’ en ‘zondag’ mensen. Er zijn door de moslims minstens 50 miljoen hindoes vermoord. En mogelijk nog een groter aantal boeddhisten zijn omgekomen door toedoen van islamitische legers. Als gevolg van de enorme omvang van genocide en slechte administratie, is het aantal afgeslachte niet-moslims in Midden- en Zuid-Azië moeilijk in te schatten.
Maar we weten dat de moslims vanaf het begin van de 8e eeuw tot heden, meedogenloze aanvallen op omvangrijke gebieden hebben uitgevoerd dat zich uitstrekte van Pakistan tot Indonesië. Ook in de huidige tijd hebben de christelijke, Hindoestaanse en boeddhistische bevolkingsgroepen te lijden van enorme aantallen gewelddadige acties van moslims tegen de zogenaamde ”ongelovigen’. Dit soort berichten worden zelden door de westelijke media overgenomen.
Zoals Yohanan Ramati schreef: ‘Het islamitische gevaar voor de westerse beschaving is vanwege islamitisch gebrek aan respect voor andere culturen, religies en fundamentele mensenrechten. De islam is in zekere mate filosofisch onverenigbaar met de westerse democratie.’ Geen enkele moslimstaat is een echte democratie. Wanneer binnenlandse oppositiegroepen tegen een moslimheerser om vrijheid en democratie roepen, wordt een democratische rechtstaat nooit gehandhaafd wanneer deze oppositiegroepen aan de macht zouden komen. Er is dus een duidelijke tegenstrijdigheid tussen het bevorderen van de democratie en steun voor de islam.’
Ramati is correct. Hamas werd veronderstelt door democratische verkiezingen aan de macht te zijn gekomen maar geven hun macht nooit meer prijs. In Irak zijn sjiieten en soennieten democratisch gekozen maar strijden met de koran in de hand een bloedig gevecht om de controle over het land. Er is geen garantie dat een democratisch bestuur binnen de islamitische wereld zal leiden tot een moderne staat dat vreedzaam of vriendelijk naar het westen zal zijn. Irak en Palestina zijn daar voorbeelden van en dit is waarom de Arabisch-islamitische wereld veel niet-democratische families of despotische regimes heeft voortgebracht.
Simpel gezegd zijn de leiders of regimes van Arabisch islamitische landen, als ook het westen, bang voor de fundamentalistische islam, ofwel de fundamenten van de islam. De toenemende radicalisering van de islam in het Midden-Oosten, aangewakkerd door oliedollars vindt een parallelle ontwikkeling in westerse landen. Als de islamitische bevolking naar 10 tot 15 procent groeit, zal de islamitische hegemonie zich doen versnellen. De islamisten kunnen het westen niet met strijdkrachten in een frontale strijd verslaan maar wel door middel van geboortecijfers en politieke interne veranderingen – het dwingt tot politieke, culturele en maatschappelijke transformaties en geeft de moslims de kans de westerse samenlevingen te domineren.
Terwijl het westen apathisch toekijkt vindt de al 1400 jaar durende jihad zijn voortgang. Wij zijn niet zeker van ons zelf. Moslims zijn dat wel.
Als laatste: Want vergis u niet, degenen die niet bereid zijn het verleden onder ogen te zien, zullen het heden niet kunnen begrijpen en ongeschikt zijn om de toekomst tegemoet te zien.