De angst voor het verwijt een “islamofoob” te zijn heeft ervoor gezorgd dat een eerlijk debat over de wortels van het islamitisch terrorisme terzijde wordt geschoven.
Maar laten we eens kijken naar de manieren waarop de islamitische jihad en de sharia een gevaar vormen voor verschillende groepen die zichzelf doorgaans als liberaal beschouwen:
- De islam is een bedreiging voor vrouwen, omdat de islamitische leerstellingen het slaan van vrouwen toestaan, omdat haar aandeel in als getuige minder meetelt, omdat haar erfdeel minder is dan het mannelijk erfdeel, omdat de koran polygamie goedkeurt, omdat de koran seksslavernij goedkeurt, omdat kindhuwelijken volgens de islam legaal zijn. Vrouwen worden in de hele islamitische wereld geconfronteerd met allerlei vormen van onderdrukking en achterstelling die onderdrukkers onmiddellijk rechtvaardigen door te verwijzen naar de islam.
- De islam is een bedreiging voor homoseksuelen, omdat het de doodstraf oplegt voor homoseksuelen. In Iran en Saoedi-Arabië worden routinematig homo’s ter dood gebracht, zoals het kortstondige kalifaat van de Islamitische Staat in Irak en Syrië opnieuw demonstreerde. Deze doodstraf verschijnt telkens wanneer islamitische hardliners besluiten de volledige islamitische wet toe te passen.
- De islam is een bedreiging voor joden, want in veel islamitische leerstellingen en tradities zijn joden de schurken. De koran beschrijft de joden als onverbiddelijk slecht en erop uit om het welzijn van de moslims te vernietigen. Zij zijn de sterkste van alle mensen in vijandigheid jegens de moslims (5:82); veranderd worden in apen en varkens voor het overtreden van de sabbat (2: 63-65; 5: 59-60; 7: 166); en meer. In overeenstemming hiermee worden Joden in Europa bedreigd in een mate die ze sinds de dagen van Hitler niet meer hebben ervaren. En het wordt langzaam erger.
- De islam is een bedreiging voor christenen, want het schrijft voor dat ze zich ofwel tot de islam moeten bekeren of zich aan de islamitische hegemonie moeten onderwerpen of gedood moeten worden – dezelfde drievoudige keuze die aan de joden wordt geboden. De christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten, waarvan sommige dateren uit de tijd van Christus, werden gedecimeerd, toen jihad-groepen christenen op grote schaal aanvielen als symbolen van de gehate VS en het Westen.
- De islam is een bedreiging voor seculiere liberalen, want hoewel het opmerken ervan iemand zal worden afgedaan als een ‘extreemrechtse islamofoob’, heeft de islam werkelijk geloofspunten die de verovering en onderwerping van niet-moslims verplichten, en de belangrijkste moslimorganisaties in de VS gedragen zich echt alsof ze niets beters zouden willen dan de verzwakking en uiteindelijke ondergang van de Amerikaanse regering en de vrije samenleving, door zich te verzetten tegen vrijwel alle antiterreur initiatieven, en door het polariseren van de Amerikaanse samenleving door ten onrechte te beweren dat moslims het slachtoffer zijn van grootschalige vervolging en pesterijen in de VS, en iedereen die de aandacht vestigt op de jihaddreiging en de langzame verwoesting van Europa door massale moslimmigratie, stigmatiseert als “racisten en haatzaaiers”.
- De islam is een bedreiging voor seculiere moslims, omdat velen naar het Westen zijn gekomen als vlucht voor de sharia, maar de onderdrukking die ze in hun thuisland achterlieten heeft hen gevolgd naar hun nieuwe thuisland. De islam stelt de doodstraf verplicht voor iemand die de islam vrijwillig verlaat. Dit ontmoedigt uiteraard afvalligheid, maar het zorgt ook voor een onnoemelijk aantal stille afvalligen die uiterlijk als moslims leven maar innerlijk van mening verschillen. Islamitische hardliners richten zich op deze mensen, die wanneer ze worden gevonden, een drastische impact op hun leven zal hebben.
Islamofobie is een flagrante wapen om de islam te beschermen tegen noodzakelijke, rationele kritiek.
De term islamofobie is een manipulatief schild, ontworpen om van iedereen die het aandurft om een aspect van de islam in twijfel te trekken of te bekritiseren, één oversimplificerende schurk te maken. Elke keer dat je dat woord gebruikt, ruil je intellectuele eerlijkheid in voor een goedkope manier om discussies te stoppen. Deze term is een probleem voor iedereen die waarde hecht aan rede, waarheid en vrijheid van denken.
“Islamofobie is net als elke andere vorm van onverdraagzaamheid of racisme. Het is vooroordeel en haat.”
Onjuist. Islam is een religieuze ideologie , geen ras of etnische groep. Er is geen sprake van “raciale profilering” als je zegt dat doctrines in de islam acties promoten die onverenigbaar zijn met moderne waarden van vrijheid, gelijkheid en democratie. Je kunt moslim zijn, ongeacht ras, etniciteit of nationaliteit. Als je kritiek op de islam “racisme” noemt, verwar je opzettelijk concepten om afwijkende meningen het zwijgen op te leggen en emotionele reacties op te roepen. Dit is intellectueel oneerlijk en manipulatief.
Islam kent geen raciale grenzen . De wereldwijde moslimbevolking bestaat uit Arabieren, Indonesiërs, Afrikanen, Europeanen en Amerikanen. Kritiek op de islam is niet op afstand gekoppeld aan ras: het gaat erom een ideologie ter verantwoording te roepen, net als elke andere ideologie. Als u de twee wilt verwarren, geef dan één enkele dwingende reden waarom de islam raciale bescherming verdient als het geen ras is.
Waarom bent u zo vastbesloten om een ideologie te beschermen alsof het een persoon of ras is, terwijl het in werkelijkheid een geheel van overtuigingen is, waarvan er veel openlijk vijandig staan tegenover moderne mensenrechten?
“Mensen bekritiseren de islam uit irrationele angst. Het is een fobie, net als elke andere fobie.”
Is het irrationeel om kritisch te zijn op doctrines die een historisch en voortdurend patroon van onderdrukking, geweld en intolerantie hebben? Angst is irrationeel als het geen basis heeft. Toch zijn de angsten die mensen hebben over de radicale islam gebaseerd op tastbaar bewijs: terroristische aanslagen, onderdrukking onder de sharia en mensenrechtenschendingen die wereldwijd voortduren. Dit is geen schaduw in het donker, het is een goed gedocumenteerde geschiedenis die zichzelf blijft herhalen.
Volgens een onderzoek van Pew Research uit 2013 gelooft meer dan de helft van de bevolking in meerdere landen met een moslimmeerderheid dat de sharia de officiële wet van het land zou moeten zijn. De shariawetgeving omvat bepalingen voor steniging, lijfstraffen en beperkingen van vrouwenrechten. Moeten we deze realiteiten negeren? Zijn we irrationeel als we een wereldwijd patroon van systematische, vaak wrede praktijken herkennen die geworteld zijn in fundamentalistische interpretaties van de islam?
Bent u van mening dat de angst van mensen irrationeel is, gezien de aanhoudende extremistische uitingen en de wijdverbreide wens voor de shariawetgeving in islamitische samenlevingen? Of bent u meer geïnteresseerd in het ontkennen van ongemakkelijke waarheden?
“Het labelen van deze angst als ‘islamofobie’ is noodzakelijk om haat tegen moslims te voorkomen.”
De term “islamofobie” maakt geen onderscheid tussen moslims als mensen en de islam als ideologie. Het vervaagt de grens opzettelijk, en creëert een stropop-argument dat elke criticus beschuldigt van onverdraagzaamheid. Kritiek op ideeën is geen haat tegen individuen. Deze term is pure taalmanipulatie, die mensen blind maakt voor het verschil tussen kritiek op overtuigingen en haat tegen individuen. Het is ontworpen om discussies op de grofste, meest emotionele manier mogelijk te stoppen. Moslims weigeren categorisch om kritiek op de islam te tolereren , en tonen een militante oppositie tegen de vrijheid van meningsuiting op het moment dat hun overtuigingen in twijfel worden getrokken.
Uit een onderzoek van de BBC bleek dat 59% van de Britse moslims vond dat homoseksualiteit illegaal zou moeten zijn, 44% zei dat scholen zouden moeten kunnen eisen dat er een hijab of niqab in uniform wordt gedragen, en als het gaat om vrijheid van meningsuiting, geloofde 87% dat geen enkele publicatie het recht zou moeten hebben om foto’s van Mohammed of foto’s die Mohammed belachelijk maken te publiceren, terwijl 43% het idee van de sharia in Groot-Brittannië steunde. Dit zijn geen marginale overtuigingen, ze worden breed gedragen binnen deze gemeenschappen. Het in twijfel trekken van de maatschappelijke impact van deze opvattingen is geen haat. Het is een terechte zorg.
Waarom blijf je kritiek op een ideologie verwarren met haat tegen individuen? Als je vindt dat niemand geloofsovertuigingen in twijfel moet trekken die een enorme maatschappelijke impact hebben, ben je dan bereid om ook kritiek op het christendom, kapitalisme, socialisme en andere ideologieën het zwijgen op te leggen?
“Islamofobie gaat over het bestrijden van vooroordelen en het voorkomen van discriminatie. Het gaat over het opbouwen van een tolerante samenleving.”
Tolerantie kan geen eenrichtingsverkeer zijn, noch kan het blinde acceptatie betekenen van ideologieën die expliciet intolerantie jegens anderen promoten . Een “tolerante samenleving” moet alle ideeën, inclusief de islam, verantwoordelijk kunnen houden voor dezelfde normen. Tolerantie eisen voor intolerantie is hypocrisie op zijn best. De ironie hier is zo dik dat het lachwekkend is. Ondanks alle eisen voor respect en tolerantie, verwerpen moslims deze waarden volledig als het gaat om het onderzoeken van hun eigen geloof.
Islamitische landen met de sharia blijven godslastering, homoseksualiteit en afvalligheid criminaliseren, vaak met straffen die zo zwaar zijn als de dood. Iran, Saoedi-Arabië en Pakistan executeren nog steeds mensen voor afvalligheid en “beledigingen” van de islam. Een tolerante samenleving zou logischerwijs kritiek toestaan op doctrines die, wanneer ze in de praktijk worden gebracht, het concept van tolerantie helemaal uitwissen.
Als jouw versie van “tolerantie” een onkritische acceptatie van overtuigingen vereist die er actief op uit zijn de rechten van anderen te ondermijnen, is dit dan tolerantie of onderwerping?
“Islamofobie is een haatmisdrijf. Het is essentieel om het strafbaar te maken om haat te stoppen.”
Kritiek op de islam als een “haatmisdaad” bestempelen is een hellend vlak richting censuur. De islam is niet vrijgesteld van kritiek. Religies en ideologieën worden voortdurend bekritiseerd – christendom, jodendom, atheïsme, kapitalisme, socialisme – zonder dezelfde mate van juridische bescherming. Als de islam in een seculiere samenleving moet kunnen coëxisteren, kan het geen unieke, onbetwistbare status eisen.
Het concept van “haatmisdaad” was oorspronkelijk bedoeld om individuen te beschermen tegen geweld en discriminatie, niet om ideologieën te beschermen tegen kritiek. Kritiek criminaliseren is censuur, simpel en simpel. In landen waar de islam de macht heeft, is dergelijke censuur niet hypothetisch; het is realiteit, met gevolgen die zo ernstig zijn als gevangenisstraf of de dood. Landen als Saoedi-Arabië, Iran en Pakistan houden afwijkende meningen routinematig het zwijgen op, en vaak op gewelddadige wijze. Waarom zouden we dergelijke praktijken moeten nabootsen?
Kunt u één intellectueel eerlijke reden geven waarom de islam een uitzondering verdient op de kritiek die op elke andere ideologie wordt geuit? Of wilt u simpelweg ongemakkelijke waarheden het zwijgen opleggen?