Met gevaar voor het schenden van politieke correctheid, heb ik tientallen jaren nauw en zorgvuldig de islam geanalyseerd. Het heeft geleid tot de volgende opmerking: de islam is een sociaal-cultureel virale ziekte die met zijn kwaadaardigheid elke kwetsbare gastheer binnenvalt en tegelijkertijd zijn eigen aanhangers verslind.
Met andere woorden, de islam is net zo dodelijk als een besmettelijke ziekte. Zodra het de geest van zijn slachtoffer heeft geïnfecteerd, is deze ‘slopende’ aandoening in staat om hem of haar te transformeren in een hulpeloze islamitische pion die geen andere keuze heeft dan het ten uitvoer brengen waar de islam hem, in aanspoort.
Deze mensen, tot slaaf gemaakt in het uitvoeren van extreem gewelddadige opdrachten, zijn geestesziek en besmettelijk.
Terwijl ze zich bezighouden met gruwelijke misdaden van chaos en geweld om hun onvoorwaardelijke gehoorzaamheid te tonen aan de dictaten van de islamitische geweldcultus, werken ze tevens actief mee om deze ziekte over te brengen op anderen. Zoals Islamitische Staat of “ISIS dat ook doet.
In de afgelopen 1400 jaar is de islam als een mentale retrovirus gemuteerd in een groot aantal soorten en mate van ernst. Ieder geborene in een moslim familie, alsmede degenen die zich bekeren tot de islam, brengen een bepaalde mutatie van het islamitische virus naar zich over.
Zoals het geval is bij alle retrovirussen nestelt dit virus zich diep in de psyche en barst van tijd tot tijd los met potentieel verwoestende gevolgen.
Het islamitische virus ontneemt de persoon bovenal zijn meest fundamentele menselijke eigenschap; zijn natuurlijke recht om onafhankelijke beslissingen te nemen. In plaats daarvan een blinde gehoorzaamheid naar de enige verantwoordelijke voor alles, de niemand kennende Allah.
De koran is de broedplaats van dit virus en de moslims zijn de dragers die het overbrengen op anderen of worden er zelf door verslonden.
Zoals met iedere besmettelijke ziekte, is er geen minimaal niveau van aanvaardbaar risico. Het enige aanvaardbare risico met de onmenselijke islam is zijn volledige decimering. Anders zal het verwoestende jihadisme van tijd tot tijd opnieuw de kop op blijven steken en zijn dodelijke gif op zijn slachtoffers overbrengen.
De islam is een vergoddelijking van een Arabische heidense cultuur uit een ver verleden van primitieve mensen die leefden en stierven door het zwaard, en accepteert geen vreedzaam naast elkaar bestaan van verschillende culturen en religies. Het verdeelt de wereld expliciet in twee kampen: gelovigen en ongelovigen. En het is de heilige plicht [passief of actief] van de gelovigen om de wereld van Allah te zuiveren van ongeloof.
De islam is inderdaad een dodelijk en sociaal-cultureel overdraagbaar virus dat immuun is voor algemene methoden van behandelingen.
China verklaarde de islam tot een besmettelijke ziekte – en plaatste 1 miljoen moslims in quarantaine
China is een van de etnisch homogeenste landen ter wereld, met Han-Chinezen die 91 procent van de bevolking vertegenwoordigen. De heersende Communistische Partij beschouwt de homogeniteit en sociale cohesie van China als een belangrijke pijler voor haar kracht.
Maar het grondgebied van Xinjiang, in het noordwesten van China, herbergt een grote populatie Oeigoeren, een overwegend islamitische, Turkse etnische groep. De Chinese regering is al lang bezorgd dat de Oeigoeren zullen proberen een onafhankelijk islamitisch thuisland te vestigen in de regio, die ze gewoonlijk Oost-Turkestan noemen. In 2009 eisten etnische rellen in Xinjiang honderden levens; sindsdien hebben individuele Oeigoerse nationalisten meerdere terroristische aanslagen gepleegd.
Dus om de indruk te bestrijden dat Oeigoeren enige reden hebben om hun eigen afzonderlijke staat te willen – laat staan om geweld te gebruiken om dat te bereiken – heeft de regering van Xi Jinping besloten de islam tot een besmettelijke ‘ideologische ziekte’ te verklaren en 1 miljoen Oejgoeren in heropvoedingskampen in quarantaine te plaatsen, aldus de Verenigde Naties. In interviews zeggen voormalige gevangenen, dat deze kampen zijn gemaakt om hun geloof op te geven, liedjes van de Communistische Partij te zingen, varkensvlees te consumeren en alcohol te drinken; andere rapporten suggereren dat sommige “echte ideologisch zieken” zijn gemarteld en vermoord.
In eerste instantie was Peking tevreden met het reserveren van concentratiekampen voor vermoedelijke radicalen. Maar besloten uiteindelijk dat de ideologische ziekte van de Oeigoeren zo destructief en besmettelijk was, dat het het beste was om ze uit voorzorg, bij het minste schijnbare symptoom [een lange baard] in quarantaine te plaatsen.
In het Westen staat China erop dat de heropvoedingskampen niet meer zijn dan scholen voor beroepsonderwijs. Maar Beijing is openhartiger naar zijn Chinese kiezers. Hier is hoe de Communistische Partij haar beleid in een officiële opname heeft uitgelegd:
Het publiek dat is gekozen voor heropvoeding, is besmet met een ideologische ziekte. Ze zijn besmet met religieus extremisme en gewelddadige terroristische ideologie, en daarom moeten ze worden behandeld in een ziekenhuis.
… Er is altijd een risico dat de ziekte zich op elk moment zal manifesteren, wat het publiek ernstige schade zou berokkenen. Daarom moeten ze op tijd worden opgenomen in een heropvoedingsziekenhuis om het virus in hun hersenen te behandelen en te reinigen en hun gezonde verstand te herstellen … Geïnfecteerd worden door religieus extremisme en een gewelddadige terroristische ideologie, en vervolgens geen behandeling zoeken, is als het innemen van een giftig medicijn. die de geest van de mensen in verwarring brengt. Als we religieus extremisme niet bij de wortel uitroeien, zullen de gewelddadige terroristische incidenten in aantal groeien en zich verspreiden als een ongeneeslijke kwaadaardige tumor Er is dan geen garantie dat het u in de toekomst niet zal raken en beïnvloeden.
Een heropvoeding ondergaan en hersteld zijn van deze ideologische ziekte betekent niet dat iemand permanent genezen is … Dus, na voltooiing van het heropvoedingsproces in het ziekenhuis en terug naar huis … moeten ze waakzaam blijven, zichzelf bekrachtigen met de juiste kennis en studies, en actief deelnemen aan verschillende openbare activiteiten om hun immuunsysteem tegen extremisme te versterken.
Religie wordt gezien als een pathologie, als ook een psychische aandoening.